Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

вяно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяно́к вянкі́
Р. вянка́ вянко́ў
Д. вянку́ вянка́м
В. вяно́к вянкі́
Т. вянко́м вянка́мі
М. вянку́ вянка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяно́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяно́чак вяно́чкі
Р. вяно́чка вяно́чкаў
Д. вяно́чку вяно́чкам
В. вяно́чак вяно́чкі
Т. вяно́чкам вяно́чкамі
М. вяно́чку вяно́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяно́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяно́чны вяно́чная вяно́чнае вяно́чныя
Р. вяно́чнага вяно́чнай
вяно́чнае		 вяно́чнага вяно́чных
Д. вяно́чнаму вяно́чнай вяно́чнаму вяно́чным
В. вяно́чны (неадуш.)
вяно́чнага (адуш.)		 вяно́чную вяно́чнае вяно́чныя (неадуш.)
вяно́чных (адуш.)
Т. вяно́чным вяно́чнай
вяно́чнаю		 вяно́чным вяно́чнымі
М. вяно́чным вяно́чнай вяно́чным вяно́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Вянскі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вянскі́
Р. Вянско́ў
Д. Вянска́м
В. Вянскі́
Т. Вянскі́мі
М. Вянска́х

Вяну́жа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вяну́жа
Р. Вяну́жы
Д. Вяну́жы
В. Вяну́жу
Т. Вяну́жай
Вяну́жаю
М. Вяну́жы

вя́нуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вя́ну вя́нем
2-я ас. вя́неш вя́неце
3-я ас. вя́не вя́нуць
Прошлы час
м. вя́ў вя́лі
ж. вя́ла
н. вя́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вянцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вянцо́вы вянцо́вая вянцо́вае вянцо́выя
Р. вянцо́вага вянцо́вай
вянцо́вае		 вянцо́вага вянцо́вых
Д. вянцо́ваму вянцо́вай вянцо́ваму вянцо́вым
В. вянцо́вы (неадуш.)
вянцо́вага (адуш.)		 вянцо́вую вянцо́вае вянцо́выя (неадуш.)
вянцо́вых (адуш.)
Т. вянцо́вым вянцо́вай
вянцо́ваю		 вянцо́вым вянцо́вымі
М. вянцо́вым вянцо́вай вянцо́вым вянцо́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вянча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вянча́льны вянча́льная вянча́льнае вянча́льныя
Р. вянча́льнага вянча́льнай
вянча́льнае		 вянча́льнага вянча́льных
Д. вянча́льнаму вянча́льнай вянча́льнаму вянча́льным
В. вянча́льны (неадуш.)
вянча́льнага (адуш.)		 вянча́льную вянча́льнае вянча́льныя (неадуш.)
вянча́льных (адуш.)
Т. вянча́льным вянча́льнай
вянча́льнаю		 вянча́льным вянча́льнымі
М. вянча́льным вянча́льнай вянча́льным вянча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вянча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вянча́нне
Р. вянча́ння
Д. вянча́нню
В. вянча́нне
Т. вянча́ннем
М. вянча́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вянча́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вянча́ны вянча́ная вянча́нае вянча́ныя
Р. вянча́нага вянча́най
вянча́нае		 вянча́нага вянча́ных
Д. вянча́наму вянча́най вянча́наму вянча́ным
В. вянча́ны (неадуш.)
вянча́нага (адуш.)		 вянча́ную вянча́нае вянча́ныя (неадуш.)
вянча́ных (адуш.)
Т. вянча́ным вянча́най
вянча́наю		 вянча́ным вянча́нымі
М. вянча́ным вянча́най вянча́ным вянча́ных

Крыніцы: piskunou2012.