выарфо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выарфо́ўванне | |
выарфо́ўвання | |
выарфо́ўванню | |
выарфо́ўванне | |
выарфо́ўваннем | |
выарфо́ўванні |
Крыніцы:
выарфо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выарфо́ўванне | |
выарфо́ўвання | |
выарфо́ўванню | |
выарфо́ўванне | |
выарфо́ўваннем | |
выарфо́ўванні |
Крыніцы:
выарфо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
выарфо́ўваецца | выарфо́ўваюцца | |
Прошлы час | ||
выарфо́ўваўся | выарфо́ўваліся | |
выарфо́ўвалася | ||
выарфо́ўвалася |
Крыніцы:
выарфо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
выарфо́ўваю | выарфо́ўваем | |
выарфо́ўваеш | выарфо́ўваеце | |
выарфо́ўвае | выарфо́ўваюць | |
Прошлы час | ||
выарфо́ўваў | выарфо́ўвалі | |
выарфо́ўвала | ||
выарфо́ўвала | ||
Загадны лад | ||
выарфо́ўвай | выарфо́ўвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
выарфо́ўваючы |
Крыніцы:
выбаві́целька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
выбаві́целька | выбаві́целькі | |
выбаві́целькі | выбаві́целек | |
выбаві́цельцы | выбаві́целькам | |
выбаві́цельку | выбаві́целек | |
выбаві́целькай выбаві́целькаю |
выбаві́целькамі | |
выбаві́цельцы | выбаві́цельках |
Крыніцы:
вы́бавіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́баўлюся | вы́бавімся | |
вы́бавішся | вы́бавіцеся | |
вы́бавіцца | вы́бавяцца | |
Прошлы час | ||
вы́бавіўся | вы́бавіліся | |
вы́бавілася | ||
вы́бавілася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
вы́бавіўшыся |
Крыніцы:
вы́бавіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́баўлю | вы́бавім | |
вы́бавіш | вы́бавіце | |
вы́бавіць | вы́бавяць | |
Прошлы час | ||
вы́бавіў | вы́бавілі | |
вы́бавіла | ||
вы́бавіла | ||
Загадны лад | ||
вы́баві | вы́бавіце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́бавіўшы |
Крыніцы:
вы́баіць
‘выгаварыць, зрабіць вымову каму-небудзь, папракнуць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́баю | вы́баім | |
вы́баіш | вы́баіце | |
вы́баіць | вы́баяць | |
Прошлы час | ||
вы́баіў | вы́баілі | |
вы́баіла | ||
вы́баіла | ||
Загадны лад | ||
вы́бай | вы́байце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́баіўшы |
Крыніцы:
вы́бай
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́бай | вы́баі | |
вы́бая | вы́баяў | |
вы́баю | вы́баям | |
вы́бай | вы́баі | |
вы́баем | вы́баямі | |
вы́баі | вы́баях |
Крыніцы:
вы́байбусаваць
‘у поўнай меры пасваволіць, паблазнаваць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́байбусую | вы́байбусуем | |
вы́байбусуеш | вы́байбусуеце | |
вы́байбусуе | вы́байбусуюць | |
Прошлы час | ||
вы́байбусаваў | вы́байбусавалі | |
вы́байбусавала | ||
вы́байбусавала | ||
Загадны лад | ||
вы́байбусуй | вы́байбусуйце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́байбусаваўшы |
Крыніцы:
выба́йваць
‘выбайваць гісторыі і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
выба́йваю | выба́йваем | |
выба́йваеш | выба́йваеце | |
выба́йвае | выба́йваюць | |
Прошлы час | ||
выба́йваў | выба́йвалі | |
выба́йвала | ||
выба́йвала | ||
Загадны лад | ||
выба́йвай | выба́йвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
выба́йваючы |
Крыніцы: