вы́баіць
‘выгаварыць, зрабіць вымову каму-небудзь, папракнуць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́баю | вы́баім | |
| вы́баіш | вы́баіце | |
| вы́баіць | вы́баяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́баіў | вы́баілі | |
| вы́баіла | ||
| вы́баіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́бай | вы́байце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́баіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)