выарфо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выарфо́ўванне | |
| выарфо́ўвання | |
| выарфо́ўванню | |
| выарфо́ўванне | |
| выарфо́ўваннем | |
| выарфо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)