выарфо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выарфо́ўваю выарфо́ўваем
2-я ас. выарфо́ўваеш выарфо́ўваеце
3-я ас. выарфо́ўвае выарфо́ўваюць
Прошлы час
м. выарфо́ўваў выарфо́ўвалі
ж. выарфо́ўвала
н. выарфо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выарфо́ўвай выарфо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выарфо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)