Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бубо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бубо́н бубо́ны
Р. бубо́на бубо́наў
Д. бубо́ну бубо́нам
В. бубо́н бубо́ны
Т. бубо́нам бубо́намі
М. бубо́не бубо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бубо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бубо́нны бубо́нная бубо́ннае бубо́нныя
Р. бубо́ннага бубо́ннай
бубо́ннае
бубо́ннага бубо́нных
Д. бубо́ннаму бубо́ннай бубо́ннаму бубо́нным
В. бубо́нны (неадуш.)
бубо́ннага (адуш.)
бубо́нную бубо́ннае бубо́нныя (неадуш.)
бубо́нных (адуш.)
Т. бубо́нным бубо́ннай
бубо́ннаю
бубо́нным бубо́ннымі
М. бубо́нным бубо́ннай бубо́нным бубо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

бубу́хкаць

‘вельмі грымець, утвараць моцны шум’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бубу́хкаю бубу́хкаем
2-я ас. бубу́хкаеш бубу́хкаеце
3-я ас. бубу́хкае бубу́хкаюць
Прошлы час
м. бубу́хкаў бубу́хкалі
ж. бубу́хкала
н. бубу́хкала
Загадны лад
2-я ас. бубу́хкай бубу́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бубу́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

бубу́хнуць

‘утварыць моцны шум’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бубу́хну бубу́хнем
2-я ас. бубу́хнеш бубу́хнеце
3-я ас. бубу́хне бубу́хнуць
Прошлы час
м. бубу́хнуў бубу́хнулі
ж. бубу́хнула
н. бубу́хнула
Загадны лад
2-я ас. бубу́хні бубу́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бубу́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

бубу́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бубу́шка бубу́шкі
Р. бубу́шкі бубу́шак
Д. бубу́шцы бубу́шкам
В. бубу́шку бубу́шкі
Т. бубу́шкай
бубу́шкаю
бубу́шкамі
М. бубу́шцы бубу́шках

Крыніцы: piskunou2012.

бубча́ць

‘бубчаць нешта і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бубчу́ бубчы́м
2-я ас. бубчы́ш бубчыце́
3-я ас. бубчы́ць бубча́ць
Прошлы час
м. бубча́ў бубча́лі
ж. бубча́ла
н. бубча́ла
Загадны лад
2-я ас. бубчы́ бубчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час бубчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

бубянцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бубянцо́вы бубянцо́вая бубянцо́вае бубянцо́выя
Р. бубянцо́вага бубянцо́вай
бубянцо́вае
бубянцо́вага бубянцо́вых
Д. бубянцо́ваму бубянцо́вай бубянцо́ваму бубянцо́вым
В. бубянцо́вы (неадуш.)
бубянцо́вага (адуш.)
бубянцо́вую бубянцо́вае бубянцо́выя (неадуш.)
бубянцо́вых (адуш.)
Т. бубянцо́вым бубянцо́вай
бубянцо́ваю
бубянцо́вым бубянцо́вымі
М. бубянцо́вым бубянцо́вай бубянцо́вым бубянцо́вых

Крыніцы: piskunou2012.