бубу́хкаць

‘вельмі грымець, утвараць моцны шум’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бубу́хкаю бубу́хкаем
2-я ас. бубу́хкаеш бубу́хкаеце
3-я ас. бубу́хкае бубу́хкаюць
Прошлы час
м. бубу́хкаў бубу́хкалі
ж. бубу́хкала
н. бубу́хкала
Загадны лад
2-я ас. бубу́хкай бубу́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бубу́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)