бубча́ць
‘бубчаць нешта і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| бубчу́ | бубчы́м | |
| бубчы́ш | бубчыце́ | |
| бубчы́ць | бубча́ць | |
| Прошлы час | ||
| бубча́ў | бубча́лі | |
| бубча́ла | ||
| бубча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| бубчы́ | бубчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| бубчучы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)