ацверазе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ацверазе́ю |
ацверазе́ем |
| 2-я ас. |
ацверазе́еш |
ацверазе́еце |
| 3-я ас. |
ацверазе́е |
ацверазе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ацверазе́ў |
ацверазе́лі |
| ж. |
ацверазе́ла |
| н. |
ацверазе́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ацверазе́й |
ацверазе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ацверазе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ацверазі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ацверажу́ся |
ацвярэ́зімся |
| 2-я ас. |
ацвярэ́зішся |
ацвярэ́зіцеся |
| 3-я ас. |
ацвярэ́зіцца |
ацвярэ́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
ацверазі́ўся |
ацверазі́ліся |
| ж. |
ацверазі́лася |
| н. |
ацверазі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ацверазі́ся |
ацверазі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ацверазі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ацверазі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ацверажу́ |
ацвярэ́зім |
| 2-я ас. |
ацвярэ́зіш |
ацвярэ́зіце |
| 3-я ас. |
ацвярэ́зіць |
ацвярэ́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
ацверазі́ў |
ацверазі́лі |
| ж. |
ацверазі́ла |
| н. |
ацверазі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ацверазі́ |
ацверазі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ацверазі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ацве́рджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ацве́рджаны |
ацве́рджаная |
ацве́рджанае |
ацве́рджаныя |
| Р. |
ацве́рджанага |
ацве́рджанай ацве́рджанае |
ацве́рджанага |
ацве́рджаных |
| Д. |
ацве́рджанаму |
ацве́рджанай |
ацве́рджанаму |
ацве́рджаным |
| В. |
ацве́рджаны (неадуш.) ацве́рджанага (адуш.) |
ацве́рджаную |
ацве́рджанае |
ацве́рджаныя (неадуш.) ацве́рджаных (адуш.) |
| Т. |
ацве́рджаным |
ацве́рджанай ацве́рджанаю |
ацве́рджаным |
ацве́рджанымі |
| М. |
ацве́рджаным |
ацве́рджанай |
ацве́рджаным |
ацве́рджаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацвердзява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ацвердзява́нне |
| Р. |
ацвердзява́ння |
| Д. |
ацвердзява́нню |
| В. |
ацвердзява́нне |
| Т. |
ацвердзява́ннем |
| М. |
ацвердзява́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацвердзява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ацвердзява́е |
ацвердзява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ацвердзява́ў |
ацвердзява́лі |
| ж. |
ацвердзява́ла |
| н. |
ацвердзява́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ацвердзява́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ацвярджа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ацвярджа́льнік |
ацвярджа́льнікі |
| Р. |
ацвярджа́льніку |
ацвярджа́льнікаў |
| Д. |
ацвярджа́льніку |
ацвярджа́льнікам |
| В. |
ацвярджа́льнік |
ацвярджа́льнікі |
| Т. |
ацвярджа́льнікам |
ацвярджа́льнікамі |
| М. |
ацвярджа́льніку |
ацвярджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ацвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ацвярджэ́нне |
| Р. |
ацвярджэ́ння |
| Д. |
ацвярджэ́нню |
| В. |
ацвярджэ́нне |
| Т. |
ацвярджэ́ннем |
| М. |
ацвярджэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.