ацвярджа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ацвярджа́льнік | ацвярджа́льнікі | |
| ацвярджа́льніку | ацвярджа́льнікаў | |
| ацвярджа́льніку | ацвярджа́льнікам | |
| ацвярджа́льнік | ацвярджа́льнікі | |
| ацвярджа́льнікам | ацвярджа́льнікамі | |
| ацвярджа́льніку | ацвярджа́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)