ацвярджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ацвярджэ́нне | |
| ацвярджэ́ння | |
| ацвярджэ́нню | |
| ацвярджэ́нне | |
| ацвярджэ́ннем | |
| ацвярджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)