апі́лкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
апі́лкі |
Р. |
апі́лак |
Д. |
апі́лкам |
В. |
апі́лкі |
Т. |
апі́лкамі |
М. |
апі́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апіло́ваны |
апіло́ваная |
апіло́ванае |
апіло́ваныя |
Р. |
апіло́ванага |
апіло́ванай апіло́ванае |
апіло́ванага |
апіло́ваных |
Д. |
апіло́ванаму |
апіло́ванай |
апіло́ванаму |
апіло́ваным |
В. |
апіло́ваны апіло́ванага |
апіло́ваную |
апіло́ванае |
апіло́ваныя апіло́ваных |
Т. |
апіло́ваным |
апіло́ванай апіло́ванаю |
апіло́ваным |
апіло́ванымі |
М. |
апіло́ваным |
апіло́ванай |
апіло́ваным |
апіло́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
апіло́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апіло́ваны |
апіло́ваная |
апіло́ванае |
апіло́ваныя |
Р. |
апіло́ванага |
апіло́ванай апіло́ванае |
апіло́ванага |
апіло́ваных |
Д. |
апіло́ванаму |
апіло́ванай |
апіло́ванаму |
апіло́ваным |
В. |
апіло́ваны апіло́ванага |
апіло́ваную |
апіло́ванае |
апіло́ваныя апіло́ваных |
Т. |
апіло́ваным |
апіло́ванай апіло́ванаю |
апіло́ваным |
апіло́ванымі |
М. |
апіло́ваным |
апіло́ванай |
апіло́ваным |
апіло́ваных |
Кароткая форма: апіло́вана.
Іншыя варыянты:
апілава́ны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
апіло́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апіло́вачны |
апіло́вачная |
апіло́вачнае |
апіло́вачныя |
Р. |
апіло́вачнага |
апіло́вачнай апіло́вачнае |
апіло́вачнага |
апіло́вачных |
Д. |
апіло́вачнаму |
апіло́вачнай |
апіло́вачнаму |
апіло́вачным |
В. |
апіло́вачны (неадуш.) апіло́вачнага (адуш.) |
апіло́вачную |
апіло́вачнае |
апіло́вачныя (неадуш.) апіло́вачных (адуш.) |
Т. |
апіло́вачным |
апіло́вачнай апіло́вачнаю |
апіло́вачным |
апіло́вачнымі |
М. |
апіло́вачным |
апіло́вачнай |
апіло́вачным |
апіло́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апіло́ўванне |
Р. |
апіло́ўвання |
Д. |
апіло́ўванню |
В. |
апіло́ўванне |
Т. |
апіло́ўваннем |
М. |
апіло́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
апіло́ўваецца |
апіло́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
апіло́ўваўся |
апіло́ўваліся |
ж. |
апіло́ўвалася |
н. |
апіло́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апіло́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апіло́ўваю |
апіло́ўваем |
2-я ас. |
апіло́ўваеш |
апіло́ўваеце |
3-я ас. |
апіло́ўвае |
апіло́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
апіло́ўваў |
апіло́ўвалі |
ж. |
апіло́ўвала |
н. |
апіло́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
апіло́ўвай |
апіло́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апіло́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
апіло́ўка |
Р. |
апіло́ўкі |
Д. |
апіло́ўцы |
В. |
апіло́ўку |
Т. |
апіло́ўкай апіло́ўкаю |
М. |
апіло́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апіло́ўшчык |
апіло́ўшчыкі |
Р. |
апіло́ўшчыка |
апіло́ўшчыкаў |
Д. |
апіло́ўшчыку |
апіло́ўшчыкам |
В. |
апіло́ўшчыка |
апіло́ўшчыкаў |
Т. |
апіло́ўшчыкам |
апіло́ўшчыкамі |
М. |
апіло́ўшчыку |
апіло́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.