Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апо́кавы

‘ад горнай пароды’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́кавы апо́кавая апо́кавае апо́кавыя
Р. апо́кавага апо́кавай
апо́кавае		 апо́кавага апо́кавых
Д. апо́каваму апо́кавай апо́каваму апо́кавым
В. апо́кавы
апо́кавага		 апо́кавую апо́кавае апо́кавыя
апо́кавых
Т. апо́кавым апо́кавай
апо́каваю		 апо́кавым апо́кавымі
М. апо́кавым апо́кавай апо́кавым апо́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

апо́кавы

‘ад прыстасавання’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́кавы апо́кавая апо́кавае апо́кавыя
Р. апо́кавага апо́кавай
апо́кавае		 апо́кавага апо́кавых
Д. апо́каваму апо́кавай апо́каваму апо́кавым
В. апо́кавы
апо́кавага		 апо́кавую апо́кавае апо́кавыя
апо́кавых
Т. апо́кавым апо́кавай
апо́каваю		 апо́кавым апо́кавымі
М. апо́кавым апо́кавай апо́кавым апо́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

апо́капа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апо́капа апо́капы
Р. апо́капы апо́кап
Д. апо́капе апо́капам
В. апо́капу апо́капы
Т. апо́капай
апо́капаю		 апо́капамі
М. апо́капе апо́капах

Крыніцы: piskunou2012.

апо́крыф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́крыф апо́крыфы
Р. апо́крыфа апо́крыфаў
Д. апо́крыфу апо́крыфам
В. апо́крыф апо́крыфы
Т. апо́крыфам апо́крыфамі
М. апо́крыфе апо́крыфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́лаг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́лаг апо́лагі
Р. апо́лага апо́лагаў
Д. апо́лагу апо́лагам
В. апо́лаг апо́лагі
Т. апо́лагам апо́лагамі
М. апо́лагу апо́лагах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́лак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́лак апо́лкі
Р. апо́лка апо́лкаў
Д. апо́лку апо́лкам
В. апо́лак апо́лкі
Т. апо́лкам апо́лкамі
М. апо́лку апо́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́латы апо́латая апо́латае апо́латыя
Р. апо́латага апо́латай
апо́латае		 апо́латага апо́латых
Д. апо́латаму апо́латай апо́латаму апо́латым
В. апо́латы (неадуш.)
апо́латага (адуш.)		 апо́латую апо́латае апо́латыя (неадуш.)
апо́латых (адуш.)
Т. апо́латым апо́латай
апо́латаю		 апо́латым апо́латымі
М. апо́латым апо́латай апо́латым апо́латых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́латы апо́латая апо́латае апо́латыя
Р. апо́латага апо́латай
апо́латае		 апо́латага апо́латых
Д. апо́латаму апо́латай апо́латаму апо́латым
В. апо́латы (неадуш.)
апо́латага (адуш.)		 апо́латую апо́латае апо́латыя (неадуш.)
апо́латых (адуш.)
Т. апо́латым апо́латай
апо́латаю		 апо́латым апо́латымі
М. апо́латым апо́латай апо́латым апо́латых

Кароткая форма: апо́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апо́лванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апо́лванне
Р. апо́лвання
Д. апо́лванню
В. апо́лванне
Т. апо́лваннем
М. апо́лванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

апо́лвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апо́лваецца апо́лваюцца
Прошлы час
м. апо́лваўся апо́лваліся
ж. апо́лвалася
н. апо́лвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.