амнісці́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
амнісці́рую |
амнісці́руем |
2-я ас. |
амнісці́руеш |
амнісці́руеце |
3-я ас. |
амнісці́руе |
амнісці́руюць |
Прошлы час |
м. |
амнісці́раваў |
амнісці́равалі |
ж. |
амнісці́равала |
н. |
амнісці́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
амнісці́руй |
амнісці́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
амнісці́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
амнісці́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
амнісці́рую |
амнісці́руем |
2-я ас. |
амнісці́руеш |
амнісці́руеце |
3-я ас. |
амнісці́руе |
амнісці́руюць |
Прошлы час |
м. |
амнісці́раваў |
амнісці́равалі |
ж. |
амнісці́равала |
н. |
амнісці́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
амнісці́руй |
амнісці́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
амнісці́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
амніцы́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
амніцы́д |
Р. |
амніцы́ду |
Д. |
амніцы́ду |
В. |
амніцы́д |
Т. |
амніцы́дам |
М. |
амніцы́дзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
Амні́шава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Амні́шава |
Р. |
Амні́шава |
Д. |
Амні́шаву |
В. |
Амні́шава |
Т. |
Амні́шавам |
М. |
Амні́шаве |
амніяцэнто́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
амніяцэнто́з |
Р. |
амніяцэнто́зу |
Д. |
амніяцэнто́зу |
В. |
амніяцэнто́з |
Т. |
амніяцэнто́зам |
М. |
амніяцэнто́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
Амняві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Амняві́чы |
Р. |
Амняві́ч Амняві́чаў |
Д. |
Амняві́чам |
В. |
Амняві́чы |
Т. |
Амняві́чамі |
М. |
Амняві́чах |