абязбо́льваючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абязбо́льваючы |
абязбо́льваючая |
абязбо́льваючае |
абязбо́льваючыя |
| Р. |
абязбо́льваючага |
абязбо́льваючай
абязбо́льваючае |
абязбо́льваючага |
абязбо́льваючых |
| Д. |
абязбо́льваючаму |
абязбо́льваючай |
абязбо́льваючаму |
абязбо́льваючым |
| В. |
абязбо́льваючы (неадуш.) |
абязбо́льваючую |
абязбо́льваючае |
абязбо́льваючыя (неадуш.) |
| Т. |
абязбо́льваючым |
абязбо́льваючай
абязбо́льваючаю |
абязбо́льваючым |
абязбо́льваючымі |
| М. |
абязбо́льваючым |
абязбо́льваючай |
абязбо́льваючым |
абязбо́льваючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абязва́пнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абязва́пнены |
абязва́пненая |
абязва́пненае |
абязва́пненыя |
| Р. |
абязва́пненага |
абязва́пненай
абязва́пненае |
абязва́пненага |
абязва́пненых |
| Д. |
абязва́пненаму |
абязва́пненай |
абязва́пненаму |
абязва́пненым |
| В. |
абязва́пнены (неадуш.)
абязва́пненага (адуш.) |
абязва́пненую |
абязва́пненае |
абязва́пненыя (неадуш.)
абязва́пненых (адуш.) |
| Т. |
абязва́пненым |
абязва́пненай
абязва́пненаю |
абязва́пненым |
абязва́пненымі |
| М. |
абязва́пненым |
абязва́пненай |
абязва́пненым |
абязва́пненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязве́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абязве́раны |
абязве́раная |
абязве́ранае |
абязве́раныя |
| Р. |
абязве́ранага |
абязве́ранай
абязве́ранае |
абязве́ранага |
абязве́раных |
| Д. |
абязве́ранаму |
абязве́ранай |
абязве́ранаму |
абязве́раным |
| В. |
абязве́раны (неадуш.)
абязве́ранага (адуш.) |
абязве́раную |
абязве́ранае |
абязве́раныя (неадуш.)
абязве́раных (адуш.) |
| Т. |
абязве́раным |
абязве́ранай
абязве́ранаю |
абязве́раным |
абязве́ранымі |
| М. |
абязве́раным |
абязве́ранай |
абязве́раным |
абязве́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязве́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязве́рваюся |
абязве́рваемся |
| 2-я ас. |
абязве́рваешся |
абязве́рваецеся |
| 3-я ас. |
абязве́рваецца |
абязве́рваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязве́рваўся |
абязве́рваліся |
| ж. |
абязве́рвалася |
| н. |
абязве́рвалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абязве́рвайся |
абязве́рвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абязве́рваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязве́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязве́руся |
абязве́рымся |
| 2-я ас. |
абязве́рышся |
абязве́рыцеся |
| 3-я ас. |
абязве́рыцца |
абязве́рацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязве́рыўся |
абязве́рыліся |
| ж. |
абязве́рылася |
| н. |
абязве́рылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абязве́рся |
абязве́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абязве́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязве́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абязве́чанасць |
| Р. |
абязве́чанасці |
| Д. |
абязве́чанасці |
| В. |
абязве́чанасць |
| Т. |
абязве́чанасцю |
| М. |
абязве́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязве́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абязве́чанне |
| Р. |
абязве́чання |
| Д. |
абязве́чанню |
| В. |
абязве́чанне |
| Т. |
абязве́чаннем |
| М. |
абязве́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абязве́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абязве́чаны |
абязве́чаная |
абязве́чанае |
абязве́чаныя |
| Р. |
абязве́чанага |
абязве́чанай
абязве́чанае |
абязве́чанага |
абязве́чаных |
| Д. |
абязве́чанаму |
абязве́чанай |
абязве́чанаму |
абязве́чаным |
| В. |
абязве́чаны (неадуш.)
абязве́чанага (адуш.) |
абязве́чаную |
абязве́чанае |
абязве́чаныя (неадуш.)
абязве́чаных (адуш.) |
| Т. |
абязве́чаным |
абязве́чанай
абязве́чанаю |
абязве́чаным |
абязве́чанымі |
| М. |
абязве́чаным |
абязве́чанай |
абязве́чаным |
абязве́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абязве́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абязве́чаны |
абязве́чаная |
абязве́чанае |
абязве́чаныя |
| Р. |
абязве́чанага |
абязве́чанай
абязве́чанае |
абязве́чанага |
абязве́чаных |
| Д. |
абязве́чанаму |
абязве́чанай |
абязве́чанаму |
абязве́чаным |
| В. |
абязве́чаны (неадуш.)
абязве́чанага (адуш.) |
абязве́чаную |
абязве́чанае |
абязве́чаныя (неадуш.)
абязве́чаных (адуш.) |
| Т. |
абязве́чаным |
абязве́чанай
абязве́чанаю |
абязве́чаным |
абязве́чанымі |
| М. |
абязве́чаным |
абязве́чанай |
абязве́чаным |
абязве́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.