абы́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абы́дзены |
абы́дзеная |
абы́дзенае |
абы́дзеныя |
Р. |
абы́дзенага |
абы́дзенай абы́дзенае |
абы́дзенага |
абы́дзеных |
Д. |
абы́дзенаму |
абы́дзенай |
абы́дзенаму |
абы́дзеным |
В. |
абы́дзены (неадуш.) абы́дзенага (адуш.) |
абы́дзеную |
абы́дзенае |
абы́дзеныя (неадуш.) абы́дзеных (адуш.) |
Т. |
абы́дзеным |
абы́дзенай абы́дзенаю |
абы́дзеным |
абы́дзенымі |
М. |
абы́дзеным |
абы́дзенай |
абы́дзеным |
абы́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абы́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абы́дзены |
абы́дзеная |
абы́дзенае |
абы́дзеныя |
Р. |
абы́дзенага |
абы́дзенай абы́дзенае |
абы́дзенага |
абы́дзеных |
Д. |
абы́дзенаму |
абы́дзенай |
абы́дзенаму |
абы́дзеным |
В. |
абы́дзены (неадуш.) абы́дзенага (адуш.) |
абы́дзеную |
абы́дзенае |
абы́дзеныя (неадуш.) абы́дзеных (адуш.) |
Т. |
абы́дзеным |
абы́дзенай абы́дзенаю |
абы́дзеным |
абы́дзенымі |
М. |
абы́дзеным |
абы́дзенай |
абы́дзеным |
абы́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абыдзё́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абыдзё́ннасць |
Р. |
абыдзё́ннасці |
Д. |
абыдзё́ннасці |
В. |
абыдзё́ннасць |
Т. |
абыдзё́ннасцю |
М. |
абыдзё́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абыдзё́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абыдзё́ннік |
абыдзё́ннікі |
Р. |
абыдзё́нніка |
абыдзё́ннікаў |
Д. |
абыдзё́нніку |
абыдзё́ннікам |
В. |
абыдзё́ннік |
абыдзё́ннікі |
Т. |
абыдзё́ннікам |
абыдзё́ннікамі |
М. |
абыдзё́нніку |
абыдзё́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абыдзё́ншчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
абыдзё́ншчына |
Р. |
абыдзё́ншчыны |
Д. |
абыдзё́ншчыне |
В. |
абыдзё́ншчыну |
Т. |
абыдзё́ншчынай абыдзё́ншчынаю |
М. |
абыдзё́ншчыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.