абгаво́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абгаво́рнік |
абгаво́рнікі |
Р. |
абгаво́рніка |
абгаво́рнікаў |
Д. |
абгаво́рніку |
абгаво́рнікам |
В. |
абгаво́рніка |
абгаво́рнікаў |
Т. |
абгаво́рнікам |
абгаво́рнікамі |
М. |
абгаво́рніку |
абгаво́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгаво́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абгаво́рніца |
абгаво́рніцы |
Р. |
абгаво́рніцы |
абгаво́рніц |
Д. |
абгаво́рніцы |
абгаво́рніцам |
В. |
абгаво́рніцу |
абгаво́рніц |
Т. |
абгаво́рніцай абгаво́рніцаю |
абгаво́рніцамі |
М. |
абгаво́рніцы |
абгаво́рніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгаво́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абгаво́ршчык |
абгаво́ршчыкі |
Р. |
абгаво́ршчыка |
абгаво́ршчыкаў |
Д. |
абгаво́ршчыку |
абгаво́ршчыкам |
В. |
абгаво́ршчыка |
абгаво́ршчыкаў |
Т. |
абгаво́ршчыкам |
абгаво́ршчыкамі |
М. |
абгаво́ршчыку |
абгаво́ршчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгаво́ршчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абгаво́ршчыца |
абгаво́ршчыцы |
Р. |
абгаво́ршчыцы |
абгаво́ршчыц |
Д. |
абгаво́ршчыцы |
абгаво́ршчыцам |
В. |
абгаво́ршчыцу |
абгаво́ршчыц |
Т. |
абгаво́ршчыцай абгаво́ршчыцаю |
абгаво́ршчыцамі |
М. |
абгаво́ршчыцы |
абгаво́ршчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абгада́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абгада́ю |
абгада́ем |
2-я ас. |
абгада́еш |
абгада́еце |
3-я ас. |
абгада́е |
абгада́юць |
Прошлы час |
м. |
абгада́ў |
абгада́лі |
ж. |
абгада́ла |
н. |
абгада́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абгада́й |
абгада́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абгада́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абга́дваць
‘набываць што-небудзь з цяжкасцю’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абга́дваю |
абга́дваем |
2-я ас. |
абга́дваеш |
абга́дваеце |
3-я ас. |
абга́двае |
абга́дваюць |
Прошлы час |
м. |
абга́дваў |
абга́двалі |
ж. |
абга́двала |
н. |
абга́двала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абга́двай |
абга́двайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абга́дваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абга́джаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абга́джаны |
абга́джаная |
абга́джанае |
абга́джаныя |
Р. |
абга́джанага |
абга́джанай абга́джанае |
абга́джанага |
абга́джаных |
Д. |
абга́джанаму |
абга́джанай |
абга́джанаму |
абга́джаным |
В. |
абга́джаны (неадуш.) абга́джанага (адуш.) |
абга́джаную |
абга́джанае |
абга́джаныя (неадуш.) абга́джаных (адуш.) |
Т. |
абга́джаным |
абга́джанай абга́джанаю |
абга́джаным |
абга́джанымі |
М. |
абга́джаным |
абга́джанай |
абга́джаным |
абга́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абга́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абга́джаны |
абга́джаная |
абга́джанае |
абга́джаныя |
Р. |
абга́джанага |
абга́джанай абга́джанае |
абга́джанага |
абга́джаных |
Д. |
абга́джанаму |
абга́джанай |
абга́джанаму |
абга́джаным |
В. |
абга́джаны (неадуш.) абга́джанага (адуш.) |
абга́джаную |
абга́джанае |
абга́джаныя (неадуш.) абга́джаных (адуш.) |
Т. |
абга́джаным |
абга́джанай абга́джанаю |
абга́джаным |
абга́джанымі |
М. |
абга́джаным |
абга́джанай |
абга́джаным |
абга́джаных |
Кароткая форма: абга́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абга́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абга́джваюся |
абга́джваемся |
2-я ас. |
абга́джваешся |
абга́джваецеся |
3-я ас. |
абга́джваецца |
абга́джваюцца |
Прошлы час |
м. |
абга́джваўся |
абга́джваліся |
ж. |
абга́джвалася |
н. |
абга́джвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.