абнясла́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абнясла́ўлю |
абнясла́вім |
| 2-я ас. |
абнясла́віш |
абнясла́віце |
| 3-я ас. |
абнясла́віць |
абнясла́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
абнясла́віў |
абнясла́вілі |
| ж. |
абнясла́віла |
| н. |
абнясла́віла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абнясла́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абнясла́ўленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абнясла́ўленне |
| Р. |
абнясла́ўлення |
| Д. |
абнясла́ўленню |
| В. |
абнясла́ўленне |
| Т. |
абнясла́ўленнем |
| М. |
абнясла́ўленні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абнясла́ўлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абнясла́ўлены |
абнясла́ўленая |
абнясла́ўленае |
абнясла́ўленыя |
| Р. |
абнясла́ўленага |
абнясла́ўленай абнясла́ўленае |
абнясла́ўленага |
абнясла́ўленых |
| Д. |
абнясла́ўленаму |
абнясла́ўленай |
абнясла́ўленаму |
абнясла́ўленым |
| В. |
абнясла́ўлены (неадуш.) абнясла́ўленага (адуш.) |
абнясла́ўленую |
абнясла́ўленае |
абнясла́ўленыя (неадуш.) абнясла́ўленых (адуш.) |
| Т. |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленай абнясла́ўленаю |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленымі |
| М. |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленай |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абнясла́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абнясла́ўлены |
абнясла́ўленая |
абнясла́ўленае |
абнясла́ўленыя |
| Р. |
абнясла́ўленага |
абнясла́ўленай абнясла́ўленае |
абнясла́ўленага |
абнясла́ўленых |
| Д. |
абнясла́ўленаму |
абнясла́ўленай |
абнясла́ўленаму |
абнясла́ўленым |
| В. |
абнясла́ўлены (неадуш.) абнясла́ўленага (адуш.) |
абнясла́ўленую |
абнясла́ўленае |
абнясла́ўленыя (неадуш.) абнясла́ўленых (адуш.) |
| Т. |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленай абнясла́ўленаю |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленымі |
| М. |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленай |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абнясла́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абнясла́ўлены |
абнясла́ўленая |
абнясла́ўленае |
абнясла́ўленыя |
| Р. |
абнясла́ўленага |
абнясла́ўленай абнясла́ўленае |
абнясла́ўленага |
абнясла́ўленых |
| Д. |
абнясла́ўленаму |
абнясла́ўленай |
абнясла́ўленаму |
абнясла́ўленым |
| В. |
абнясла́ўлены (неадуш.) абнясла́ўленага (адуш.) |
абнясла́ўленую |
абнясла́ўленае |
абнясла́ўленыя (неадуш.) абнясла́ўленых (адуш.) |
| Т. |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленай абнясла́ўленаю |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленымі |
| М. |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленай |
абнясла́ўленым |
абнясла́ўленых |
Кароткая форма: абнясла́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абнясла́ўліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абнясла́ўліванне |
| Р. |
абнясла́ўлівання |
| Д. |
абнясла́ўліванню |
| В. |
абнясла́ўліванне |
| Т. |
абнясла́ўліваннем |
| М. |
абнясла́ўліванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
абнясла́ўлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абнясла́ўліваюся |
абнясла́ўліваемся |
| 2-я ас. |
абнясла́ўліваешся |
абнясла́ўліваецеся |
| 3-я ас. |
абнясла́ўліваецца |
абнясла́ўліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абнясла́ўліваўся |
абнясла́ўліваліся |
| ж. |
абнясла́ўлівалася |
| н. |
абнясла́ўлівалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абнясла́ўліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абнясла́ўліваю |
абнясла́ўліваем |
| 2-я ас. |
абнясла́ўліваеш |
абнясла́ўліваеце |
| 3-я ас. |
абнясла́ўлівае |
абнясла́ўліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абнясла́ўліваў |
абнясла́ўлівалі |
| ж. |
абнясла́ўлівала |
| н. |
абнясла́ўлівала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абнясла́ўліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абнясла́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абнясла́ўнік |
абнясла́ўнікі |
| Р. |
абнясла́ўніка |
абнясла́ўнікаў |
| Д. |
абнясла́ўніку |
абнясла́ўнікам |
| В. |
абнясла́ўніка |
абнясла́ўнікаў |
| Т. |
абнясла́ўнікам |
абнясла́ўнікамі |
| М. |
абнясла́ўніку |
абнясла́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абня́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абня́ты |
абня́тая |
абня́тае |
абня́тыя |
| Р. |
абня́тага |
абня́тай абня́тае |
абня́тага |
абня́тых |
| Д. |
абня́таму |
абня́тай |
абня́таму |
абня́тым |
| В. |
абня́ты (неадуш.) абня́тага (адуш.) |
абня́тую |
абня́тае |
абня́тыя (неадуш.) абня́тых (адуш.) |
| Т. |
абня́тым |
абня́тай абня́таю |
абня́тым |
абня́тымі |
| М. |
абня́тым |
абня́тай |
абня́тым |
абня́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.