прамацюка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамацюка́ны |
прамацюка́ная |
прамацюка́нае |
прамацюка́ныя |
| Р. |
прамацюка́нага |
прамацюка́най прамацюка́нае |
прамацюка́нага |
прамацюка́ных |
| Д. |
прамацюка́наму |
прамацюка́най |
прамацюка́наму |
прамацюка́ным |
| В. |
прамацюка́ны (неадуш.) прамацюка́нага (адуш.) |
прамацюка́ную |
прамацюка́нае |
прамацюка́ныя (неадуш.) прамацюка́ных (адуш.) |
| Т. |
прамацюка́ным |
прамацюка́най прамацюка́наю |
прамацюка́ным |
прамацюка́нымі |
| М. |
прамацюка́ным |
прамацюка́най |
прамацюка́ным |
прамацюка́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прамацюка́ць
‘аблаяць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамацюка́ю |
прамацюка́ем |
| 2-я ас. |
прамацюка́еш |
прамацюка́еце |
| 3-я ас. |
прамацюка́е |
прамацюка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прамацюка́ў |
прамацюка́лі |
| ж. |
прамацюка́ла |
| н. |
прамацюка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамацюка́й |
прамацюка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамацюка́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прамачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамачу́ся |
прамо́чымся |
| 2-я ас. |
прамо́чышся |
прамо́чыцеся |
| 3-я ас. |
прамо́чыцца |
прамо́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
прамачы́ўся |
прамачы́ліся |
| ж. |
прамачы́лася |
| н. |
прамачы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамачы́ся |
прамачы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамачы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прамачы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамачу́ |
прамо́чым |
| 2-я ас. |
прамо́чыш |
прамо́чыце |
| 3-я ас. |
прамо́чыць |
прамо́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
прамачы́ў |
прамачы́лі |
| ж. |
прамачы́ла |
| н. |
прамачы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамачы́ |
прамачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамачы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прама́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прама́шка |
прама́шкі |
| Р. |
прама́шкі |
прама́шак |
| Д. |
прама́шцы |
прама́шкам |
| В. |
прама́шку |
прама́шкі |
| Т. |
прама́шкай прама́шкаю |
прама́шкамі |
| М. |
прама́шцы |
прама́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прама́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прама́шына |
прама́шыны |
| Р. |
прама́шыны |
прама́шын |
| Д. |
прама́шыне |
прама́шынам |
| В. |
прама́шыну |
прама́шыны |
| Т. |
прама́шынай прама́шынаю |
прама́шынамі |
| М. |
прама́шыне |
прама́шынах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прама́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
прама́я |
прамы́я |
| Р. |
прамо́й |
прамы́х |
| Д. |
прамо́й |
прамы́м |
| В. |
праму́ю |
прамы́я |
| Т. |
прамо́й прамо́ю |
прамы́мі |
| М. |
прамо́й |
прамы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
прамая́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамая́чу |
прамая́чым |
| 2-я ас. |
прамая́чыш |
прамая́чыце |
| 3-я ас. |
прамая́чыць |
прамая́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
прамая́чыў |
прамая́чылі |
| ж. |
прамая́чыла |
| н. |
прамая́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамая́ч |
прамая́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамая́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.