прамая́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамая́чу прамая́чым
2-я ас. прамая́чыш прамая́чыце
3-я ас. прамая́чыць прамая́чаць
Прошлы час
м. прамая́чыў прамая́чылі
ж. прамая́чыла
н. прамая́чыла
Загадны лад
2-я ас. прамая́ч прамая́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамая́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)