прамацюка́ны
прыметнік, адносны
| прамацюка́ны | прамацюка́ная | прамацюка́нае | прамацюка́ныя | |
| прамацюка́нага | прамацюка́най прамацюка́нае |
прамацюка́нага | прамацюка́ных | |
| прамацюка́наму | прамацюка́най | прамацюка́наму | прамацюка́ным | |
| прамацюка́ны ( прамацюка́нага ( |
прамацюка́ную | прамацюка́нае | прамацюка́ныя ( прамацюка́ных ( |
|
| прамацюка́ным | прамацюка́най прамацюка́наю |
прамацюка́ным | прамацюка́нымі | |
| прамацюка́ным | прамацюка́най | прамацюка́ным | прамацюка́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)