прама́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| прама́я | прамы́я | |
| прамо́й | прамы́х | |
| прамо́й | прамы́м | |
| праму́ю | прамы́я | |
| прамо́й прамо́ю |
прамы́мі | |
| прамо́й | прамы́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)