прамачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамачу́ прамо́чым
2-я ас. прамо́чыш прамо́чыце
3-я ас. прамо́чыць прамо́чаць
Прошлы час
м. прамачы́ў прамачы́лі
ж. прамачы́ла
н. прамачы́ла
Загадны лад
2-я ас. прамачы́ прамачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)