набухто́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набухто́рваюся |
набухто́рваемся |
2-я ас. |
набухто́рваешся |
набухто́рваецеся |
3-я ас. |
набухто́рваецца |
набухто́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
набухто́рваўся |
набухто́рваліся |
ж. |
набухто́рвалася |
н. |
набухто́рвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
набухто́рвайся |
набухто́рвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
набухто́рваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
набухто́рваць
‘падбухторваць каго-небудзь; наліваць да краю што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення (набухторваць вады і набухторваць у кубак)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набухто́рваю |
набухто́рваем |
2-я ас. |
набухто́рваеш |
набухто́рваеце |
3-я ас. |
набухто́рвае |
набухто́рваюць |
Прошлы час |
м. |
набухто́рваў |
набухто́рвалі |
ж. |
набухто́рвала |
н. |
набухто́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
набухто́рвай |
набухто́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
набухто́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
набухто́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набухто́руся |
набухто́рымся |
2-я ас. |
набухто́рышся |
набухто́рыцеся |
3-я ас. |
набухто́рыцца |
набухто́рацца |
Прошлы час |
м. |
набухто́рыўся |
набухто́рыліся |
ж. |
набухто́рылася |
н. |
набухто́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
набухто́рся |
набухто́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набухто́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
набухто́рыць
‘падбухторыць каго-небудзь; наліць да краю чаго-небудзь і без прамога дапаўнення (набухторыць вады і набухторыць у кубак)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набухто́ру |
набухто́рым |
2-я ас. |
набухто́рыш |
набухто́рыце |
3-я ас. |
набухто́рыць |
набухто́раць |
Прошлы час |
м. |
набухто́рыў |
набухто́рылі |
ж. |
набухто́рыла |
н. |
набухто́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
набухто́р |
набухто́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набухто́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
набу́ціць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набучу́ |
набу́цім |
2-я ас. |
набу́ціш |
набу́ціце |
3-я ас. |
набу́ціць |
набу́цяць |
Прошлы час |
м. |
набу́ціў набуці́ў |
набу́цілі набуці́лі |
ж. |
набу́ціла набуці́ла |
н. |
набу́ціла набуці́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
набу́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
набу́чаны |
набу́чаная |
набу́чанае |
набу́чаныя |
Р. |
набу́чанага |
набу́чанай набу́чанае |
набу́чанага |
набу́чаных |
Д. |
набу́чанаму |
набу́чанай |
набу́чанаму |
набу́чаным |
В. |
набу́чаны (неадуш.) набу́чанага (адуш.) |
набу́чаную |
набу́чанае |
набу́чаныя (неадуш.) набу́чаных (адуш.) |
Т. |
набу́чаным |
набу́чанай набу́чанаю |
набу́чаным |
набу́чанымі |
М. |
набу́чаным |
набу́чанай |
набу́чаным |
набу́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
набу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
набу́чаны |
набу́чаная |
набу́чанае |
набу́чаныя |
Р. |
набу́чанага |
набу́чанай набу́чанае |
набу́чанага |
набу́чаных |
Д. |
набу́чанаму |
набу́чанай |
набу́чанаму |
набу́чаным |
В. |
набу́чаны (неадуш.) набу́чанага (адуш.) |
набу́чаную |
набу́чанае |
набу́чаныя (неадуш.) набу́чаных (адуш.) |
Т. |
набу́чаным |
набу́чанай набу́чанаю |
набу́чаным |
набу́чанымі |
М. |
набу́чаным |
набу́чанай |
набу́чаным |
набу́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
набу́чваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набу́чваю |
набу́чваем |
2-я ас. |
набу́чваеш |
набу́чваеце |
3-я ас. |
набу́чвае |
набу́чваюць |
Прошлы час |
м. |
набу́чваў |
набу́чвалі |
ж. |
набу́чвала |
н. |
набу́чвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
набу́чваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
На́бушава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
На́бушава |
Р. |
На́бушава |
Д. |
На́бушаву |
В. |
На́бушава |
Т. |
На́бушавам |
М. |
На́бушаве |
набушава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
набушу́юся |
набушу́емся |
2-я ас. |
набушу́ешся |
набушу́ецеся |
3-я ас. |
набушу́ецца |
набушу́юцца |
Прошлы час |
м. |
набушава́ўся |
набушава́ліся |
ж. |
набушава́лася |
н. |
набушава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
набушу́йся |
набушу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
набушава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.