набу́ціць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набучу́ набу́цім
2-я ас. набу́ціш набу́ціце
3-я ас. набу́ціць набу́цяць
Прошлы час
м. набу́ціў
набуці́ў		 набу́цілі
набуці́лі
ж. набу́ціла
набуці́ла
н. набу́ціла
набуці́ла

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)