набухто́рыць
‘падбухторыць каго-небудзь; наліць да краю чаго-небудзь і без прамога дапаўнення (набухторыць вады і набухторыць у кубак)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| набухто́ру | набухто́рым | |
| набухто́рыш | набухто́рыце | |
| набухто́рыць | набухто́раць | |
| Прошлы час | ||
| набухто́рыў | набухто́рылі | |
| набухто́рыла | ||
| набухто́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| набухто́р | набухто́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| набухто́рыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)