Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абвя́зачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абвя́зачны абвя́зачная абвя́зачнае абвя́зачныя
Р. абвя́зачнага абвя́зачнай
абвя́зачнае
абвя́зачнага абвя́зачных
Д. абвя́зачнаму абвя́зачнай абвя́зачнаму абвя́зачным
В. абвя́зачны (неадуш.)
абвя́зачнага (адуш.)
абвя́зачную абвя́зачнае абвя́зачныя (неадуш.)
абвя́зачных (адуш.)
Т. абвя́зачным абвя́зачнай
абвя́зачнаю
абвя́зачным абвя́зачнымі
М. абвя́зачным абвя́зачнай абвя́зачным абвя́зачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвя́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абвя́званне абвя́званні
Р. абвя́звання абвя́званняў
Д. абвя́званню абвя́званням
В. абвя́званне абвя́званні
Т. абвя́званнем абвя́званнямі
М. абвя́званні абвя́званнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвя́звацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвя́зваюся абвя́зваемся
2-я ас. абвя́зваешся абвя́зваецеся
3-я ас. абвя́зваецца абвя́зваюцца
Прошлы час
м. абвя́зваўся абвя́зваліся
ж. абвя́звалася
н. абвя́звалася
Загадны лад
2-я ас. абвя́звайся абвя́звайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвя́зваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвя́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абвя́зваю абвя́зваем
2-я ас. абвя́зваеш абвя́зваеце
3-я ас. абвя́звае абвя́зваюць
Прошлы час
м. абвя́зваў абвя́звалі
ж. абвя́звала
н. абвя́звала
Загадны лад
2-я ас. абвя́звай абвя́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абвя́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвя́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абвя́зка абвя́зкі
Р. абвя́зкі абвя́зак
Д. абвя́зцы абвя́зкам
В. абвя́зку абвя́зкі
Т. абвя́зкай
абвя́зкаю
абвя́зкамі
М. абвя́зцы абвя́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвя́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абвя́зчык абвя́зчыкі
Р. абвя́зчыка абвя́зчыкаў
Д. абвя́зчыку абвя́зчыкам
В. абвя́зчыка абвя́зчыкаў
Т. абвя́зчыкам абвя́зчыкамі
М. абвя́зчыку абвя́зчыках

Крыніцы: piskunou2012.

абвя́зчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абвя́зчыца абвя́зчыцы
Р. абвя́зчыцы абвя́зчыц
Д. абвя́зчыцы абвя́зчыцам
В. абвя́зчыцу абвя́зчыц
Т. абвя́зчыцай
абвя́зчыцаю
абвя́зчыцамі
М. абвя́зчыцы абвя́зчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

абвя́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абвя́ла - -

абвя́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абвя́лены абвя́леная абвя́ленае абвя́леныя
Р. абвя́ленага абвя́ленай
абвя́ленае
абвя́ленага абвя́леных
Д. абвя́ленаму абвя́ленай абвя́ленаму абвя́леным
В. абвя́лены (неадуш.)
абвя́ленага (адуш.)
абвя́леную абвя́ленае абвя́леныя (неадуш.)
абвя́леных (адуш.)
Т. абвя́леным абвя́ленай
абвя́ленаю
абвя́леным абвя́ленымі
М. абвя́леным абвя́ленай абвя́леным абвя́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абвя́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абвя́лены абвя́леная абвя́ленае абвя́леныя
Р. абвя́ленага абвя́ленай
абвя́ленае
абвя́ленага абвя́леных
Д. абвя́ленаму абвя́ленай абвя́ленаму абвя́леным
В. абвя́лены (неадуш.)
абвя́ленага (адуш.)
абвя́леную абвя́ленае абвя́леныя (неадуш.)
абвя́леных (адуш.)
Т. абвя́леным абвя́ленай
абвя́ленаю
абвя́леным абвя́ленымі
М. абвя́леным абвя́ленай абвя́леным абвя́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.