абвя́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвя́зачны |
абвя́зачная |
абвя́зачнае |
абвя́зачныя |
Р. |
абвя́зачнага |
абвя́зачнай абвя́зачнае |
абвя́зачнага |
абвя́зачных |
Д. |
абвя́зачнаму |
абвя́зачнай |
абвя́зачнаму |
абвя́зачным |
В. |
абвя́зачны (неадуш.) абвя́зачнага (адуш.) |
абвя́зачную |
абвя́зачнае |
абвя́зачныя (неадуш.) абвя́зачных (адуш.) |
Т. |
абвя́зачным |
абвя́зачнай абвя́зачнаю |
абвя́зачным |
абвя́зачнымі |
М. |
абвя́зачным |
абвя́зачнай |
абвя́зачным |
абвя́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвя́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абвя́званне |
абвя́званні |
Р. |
абвя́звання |
абвя́званняў |
Д. |
абвя́званню |
абвя́званням |
В. |
абвя́званне |
абвя́званні |
Т. |
абвя́званнем |
абвя́званнямі |
М. |
абвя́званні |
абвя́званнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвя́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвя́зваюся |
абвя́зваемся |
2-я ас. |
абвя́зваешся |
абвя́зваецеся |
3-я ас. |
абвя́зваецца |
абвя́зваюцца |
Прошлы час |
м. |
абвя́зваўся |
абвя́зваліся |
ж. |
абвя́звалася |
н. |
абвя́звалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвя́звайся |
абвя́звайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абвя́зваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абвя́зваю |
абвя́зваем |
2-я ас. |
абвя́зваеш |
абвя́зваеце |
3-я ас. |
абвя́звае |
абвя́зваюць |
Прошлы час |
м. |
абвя́зваў |
абвя́звалі |
ж. |
абвя́звала |
н. |
абвя́звала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абвя́звай |
абвя́звайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абвя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвя́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абвя́зка |
абвя́зкі |
Р. |
абвя́зкі |
абвя́зак |
Д. |
абвя́зцы |
абвя́зкам |
В. |
абвя́зку |
абвя́зкі |
Т. |
абвя́зкай абвя́зкаю |
абвя́зкамі |
М. |
абвя́зцы |
абвя́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абвя́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абвя́зчык |
абвя́зчыкі |
Р. |
абвя́зчыка |
абвя́зчыкаў |
Д. |
абвя́зчыку |
абвя́зчыкам |
В. |
абвя́зчыка |
абвя́зчыкаў |
Т. |
абвя́зчыкам |
абвя́зчыкамі |
М. |
абвя́зчыку |
абвя́зчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абвя́зчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абвя́зчыца |
абвя́зчыцы |
Р. |
абвя́зчыцы |
абвя́зчыц |
Д. |
абвя́зчыцы |
абвя́зчыцам |
В. |
абвя́зчыцу |
абвя́зчыц |
Т. |
абвя́зчыцай абвя́зчыцаю |
абвя́зчыцамі |
М. |
абвя́зчыцы |
абвя́зчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абвя́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
абвя́ла |
- |
- |
абвя́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвя́лены |
абвя́леная |
абвя́ленае |
абвя́леныя |
Р. |
абвя́ленага |
абвя́ленай абвя́ленае |
абвя́ленага |
абвя́леных |
Д. |
абвя́ленаму |
абвя́ленай |
абвя́ленаму |
абвя́леным |
В. |
абвя́лены (неадуш.) абвя́ленага (адуш.) |
абвя́леную |
абвя́ленае |
абвя́леныя (неадуш.) абвя́леных (адуш.) |
Т. |
абвя́леным |
абвя́ленай абвя́ленаю |
абвя́леным |
абвя́ленымі |
М. |
абвя́леным |
абвя́ленай |
абвя́леным |
абвя́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абвя́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абвя́лены |
абвя́леная |
абвя́ленае |
абвя́леныя |
Р. |
абвя́ленага |
абвя́ленай абвя́ленае |
абвя́ленага |
абвя́леных |
Д. |
абвя́ленаму |
абвя́ленай |
абвя́ленаму |
абвя́леным |
В. |
абвя́лены (неадуш.) абвя́ленага (адуш.) |
абвя́леную |
абвя́ленае |
абвя́леныя (неадуш.) абвя́леных (адуш.) |
Т. |
абвя́леным |
абвя́ленай абвя́ленаю |
абвя́леным |
абвя́ленымі |
М. |
абвя́леным |
абвя́ленай |
абвя́леным |
абвя́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.