разьба́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
разьба́ |
Р. |
разьбы́ |
Д. |
разьбе́ |
В. |
разьбу́ |
Т. |
разьбо́й разьбо́ю |
М. |
разьбе́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разьбаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разьбаме́р |
разьбаме́ры |
Р. |
разьбаме́ра |
разьбаме́раў |
Д. |
разьбаме́ру |
разьбаме́рам |
В. |
разьбаме́р |
разьбаме́ры |
Т. |
разьбаме́рам |
разьбаме́рамі |
М. |
разьбаме́ры |
разьбаме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разьбарэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разьбарэ́з |
разьбарэ́зы |
Р. |
разьбарэ́за |
разьбарэ́заў |
Д. |
разьбарэ́зу |
разьбарэ́зам |
В. |
разьбарэ́з |
разьбарэ́зы |
Т. |
разьбарэ́зам |
разьбарэ́замі |
М. |
разьбарэ́зе |
разьбарэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разьбаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разьбаўшчы́к |
разьбаўшчыкі́ |
Р. |
разьбаўшчыка́ |
разьбаўшчыко́ў |
Д. |
разьбаўшчыку́ |
разьбаўшчыка́м |
В. |
разьбаўшчыка́ |
разьбаўшчыко́ў |
Т. |
разьбаўшчыко́м |
разьбаўшчыка́мі |
М. |
разьбаўшчыку́ |
разьбаўшчыка́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разьбаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разьбаўшчы́ца |
разьбаўшчы́цы |
Р. |
разьбаўшчы́цы |
разьбаўшчы́ц |
Д. |
разьбаўшчы́цы |
разьбаўшчы́цам |
В. |
разьбаўшчы́цу |
разьбаўшчы́ц |
Т. |
разьбаўшчы́цай разьбаўшчы́цаю |
разьбаўшчы́цамі |
М. |
разьбаўшчы́цы |
разьбаўшчы́цах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разьбё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разьбё́ны |
разьбё́ная |
разьбё́нае |
разьбё́ныя |
Р. |
разьбё́нага |
разьбё́най разьбё́нае |
разьбё́нага |
разьбё́ных |
Д. |
разьбё́наму |
разьбё́най |
разьбё́наму |
разьбё́ным |
В. |
разьбё́ны (неадуш.) разьбё́нага (адуш.) |
разьбё́ную |
разьбё́нае |
разьбё́ныя (неадуш.) разьбё́ных (адуш.) |
Т. |
разьбё́ным |
разьбё́най разьбё́наю |
разьбё́ным |
разьбё́нымі |
М. |
разьбё́ным |
разьбё́най |
разьбё́ным |
разьбё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разьблё́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разьблё́ны |
разьблё́ная |
разьблё́нае |
разьблё́ныя |
Р. |
разьблё́нага |
разьблё́най разьблё́нае |
разьблё́нага |
разьблё́ных |
Д. |
разьблё́наму |
разьблё́най |
разьблё́наму |
разьблё́ным |
В. |
разьблё́ны (неадуш.) разьблё́нага (адуш.) |
разьблё́ную |
разьблё́нае |
разьблё́ныя (неадуш.) разьблё́ных (адуш.) |
Т. |
разьблё́ным |
разьблё́най разьблё́наю |
разьблё́ным |
разьблё́нымі |
М. |
разьблё́ным |
разьблё́най |
разьблё́ным |
разьблё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.