разьбаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
разьбаўшчы́к | разьбаўшчыкі́ | |
разьбаўшчыка́ | разьбаўшчыко́ў | |
разьбаўшчыку́ | разьбаўшчыка́м | |
разьбаўшчыка́ | разьбаўшчыко́ў | |
разьбаўшчыко́м | разьбаўшчыка́мі | |
разьбаўшчыку́ | разьбаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)