разьбаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| разьбаўшчы́ца | разьбаўшчы́цы | |
| разьбаўшчы́цы | разьбаўшчы́ц | |
| разьбаўшчы́цы | разьбаўшчы́цам | |
| разьбаўшчы́цу | разьбаўшчы́ц | |
| разьбаўшчы́цай разьбаўшчы́цаю |
разьбаўшчы́цамі | |
| разьбаўшчы́цы | разьбаўшчы́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)