расчаранкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расчаранкава́ны |
расчаранкава́ная |
расчаранкава́нае |
расчаранкава́ныя |
| Р. |
расчаранкава́нага |
расчаранкава́най расчаранкава́нае |
расчаранкава́нага |
расчаранкава́ных |
| Д. |
расчаранкава́наму |
расчаранкава́най |
расчаранкава́наму |
расчаранкава́ным |
| В. |
расчаранкава́ны (неадуш.) расчаранкава́нага (адуш.) |
расчаранкава́ную |
расчаранкава́нае |
расчаранкава́ныя (неадуш.) расчаранкава́ных (адуш.) |
| Т. |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́най расчаранкава́наю |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́нымі |
| М. |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́най |
расчаранкава́ным |
расчаранкава́ных |
Кароткая форма: расчаранкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
расчаранкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчаранку́ю |
расчаранку́ем |
| 2-я ас. |
расчаранку́еш |
расчаранку́еце |
| 3-я ас. |
расчаранку́е |
расчаранку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расчаранкава́ў |
расчаранкава́лі |
| ж. |
расчаранкава́ла |
| н. |
расчаранкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчаранку́й |
расчаранку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расчаранкава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расчаранко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
расчаранко́ўваецца |
расчаранко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расчаранко́ўваўся |
расчаранко́ўваліся |
| ж. |
расчаранко́ўвалася |
| н. |
расчаранко́ўвалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
расчаранко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчаранко́ўваю |
расчаранко́ўваем |
| 2-я ас. |
расчаранко́ўваеш |
расчаранко́ўваеце |
| 3-я ас. |
расчаранко́ўвае |
расчаранко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расчаранко́ўваў |
расчаранко́ўвалі |
| ж. |
расчаранко́ўвала |
| н. |
расчаранко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчаранко́ўвай |
расчаранко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расчаранко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расчаро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расчаро́ўванне |
расчаро́ўванні |
| Р. |
расчаро́ўвання |
расчаро́ўванняў |
| Д. |
расчаро́ўванню |
расчаро́ўванням |
| В. |
расчаро́ўванне |
расчаро́ўванні |
| Т. |
расчаро́ўваннем |
расчаро́ўваннямі |
| М. |
расчаро́ўванні |
расчаро́ўваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
расчаро́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчаро́ўваюся |
расчаро́ўваемся |
| 2-я ас. |
расчаро́ўваешся |
расчаро́ўваецеся |
| 3-я ас. |
расчаро́ўваецца |
расчаро́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расчаро́ўваўся |
расчаро́ўваліся |
| ж. |
расчаро́ўвалася |
| н. |
расчаро́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчаро́ўвайся |
расчаро́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расчаро́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчаро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчаро́ўваю |
расчаро́ўваем |
| 2-я ас. |
расчаро́ўваеш |
расчаро́ўваеце |
| 3-я ас. |
расчаро́ўвае |
расчаро́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расчаро́ўваў |
расчаро́ўвалі |
| ж. |
расчаро́ўвала |
| н. |
расчаро́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчаро́ўвай |
расчаро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расчаро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчарці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчарчу́ |
расчэ́рцім |
| 2-я ас. |
расчэ́рціш |
расчэ́рціце |
| 3-я ас. |
расчэ́рціць |
расчэ́рцяць |
| Прошлы час |
| м. |
расчарці́ў |
расчарці́лі |
| ж. |
расчарці́ла |
| н. |
расчарці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчарці́ |
расчарці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расчарці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расчасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расчасава́нне |
| Р. |
расчасава́ння |
| Д. |
расчасава́нню |
| В. |
расчасава́нне |
| Т. |
расчасава́ннем |
| М. |
расчасава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
расчасава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расчасу́ю |
расчасу́ем |
| 2-я ас. |
расчасу́еш |
расчасу́еце |
| 3-я ас. |
расчасу́е |
расчасу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расчасава́ў |
расчасава́лі |
| ж. |
расчасава́ла |
| н. |
расчасава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расчасу́й |
расчасу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расчасава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.