Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

укарна́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укарна́ціцца укарна́цяцца
Прошлы час
м. укарна́ціўся укарна́ціліся
ж. укарна́цілася
н. укарна́цілася
Дзеепрыслоўе
прош. час укарна́ціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарна́чу укарна́цім
2-я ас. укарна́ціш укарна́ціце
3-я ас. укарна́ціць укарна́цяць
Прошлы час
м. укарна́ціў укарна́цілі
ж. укарна́ціла
н. укарна́ціла
Загадны лад
2-я ас. укарна́ць укарна́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час укарна́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́ць

‘укараціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укарна́ю укарна́ем
2-я ас. укарна́еш укарна́еце
3-я ас. укарна́е укарна́юць
Прошлы час
м. укарна́ў укарна́лі
ж. укарна́ла
н. укарна́ла
Загадны лад
2-я ас. укарна́й укарна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укарна́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарна́чаны укарна́чаная укарна́чанае укарна́чаныя
Р. укарна́чанага укарна́чанай
укарна́чанае
укарна́чанага укарна́чаных
Д. укарна́чанаму укарна́чанай укарна́чанаму укарна́чаным
В. укарна́чаны (неадуш.)
укарна́чанага (адуш.)
укарна́чаную укарна́чанае укарна́чаныя (неадуш.)
укарна́чаных (адуш.)
Т. укарна́чаным укарна́чанай
укарна́чанаю
укарна́чаным укарна́чанымі
М. укарна́чаным укарна́чанай укарна́чаным укарна́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укарна́чаны укарна́чаная укарна́чанае укарна́чаныя
Р. укарна́чанага укарна́чанай
укарна́чанае
укарна́чанага укарна́чаных
Д. укарна́чанаму укарна́чанай укарна́чанаму укарна́чаным
В. укарна́чаны (неадуш.)
укарна́чанага (адуш.)
укарна́чаную укарна́чанае укарна́чаныя (неадуш.)
укарна́чаных (адуш.)
Т. укарна́чаным укарна́чанай
укарна́чанаю
укарна́чаным укарна́чанымі
М. укарна́чаным укарна́чанай укарна́чаным укарна́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

укарна́чваць

‘укарачаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укарна́чваю укарна́чваем
2-я ас. укарна́чваеш укарна́чваеце
3-я ас. укарна́чвае укарна́чваюць
Прошлы час
м. укарна́чваў укарна́чвалі
ж. укарна́чвала
н. укарна́чвала
Загадны лад
2-я ас. укарна́чвай укарна́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укарна́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

укаро́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаро́чаны укаро́чаная укаро́чанае укаро́чаныя
Р. укаро́чанага укаро́чанай
укаро́чанае
укаро́чанага укаро́чаных
Д. укаро́чанаму укаро́чанай укаро́чанаму укаро́чаным
В. укаро́чаны (неадуш.)
укаро́чанага (адуш.)
укаро́чаную укаро́чанае укаро́чаныя (неадуш.)
укаро́чаных (адуш.)
Т. укаро́чаным укаро́чанай
укаро́чанаю
укаро́чаным укаро́чанымі
М. укаро́чаным укаро́чанай укаро́чаным укаро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укаро́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаро́чаны укаро́чаная укаро́чанае укаро́чаныя
Р. укаро́чанага укаро́чанай
укаро́чанае
укаро́чанага укаро́чаных
Д. укаро́чанаму укаро́чанай укаро́чанаму укаро́чаным
В. укаро́чаны (неадуш.)
укаро́чанага (адуш.)
укаро́чаную укаро́чанае укаро́чаныя (неадуш.)
укаро́чаных (адуш.)
Т. укаро́чаным укаро́чанай
укаро́чанаю
укаро́чаным укаро́чанымі
М. укаро́чаным укаро́чанай укаро́чаным укаро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укаро́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаро́чаны укаро́чаная укаро́чанае укаро́чаныя
Р. укаро́чанага укаро́чанай
укаро́чанае
укаро́чанага укаро́чаных
Д. укаро́чанаму укаро́чанай укаро́чанаму укаро́чаным
В. укаро́чаны (неадуш.)
укаро́чанага (адуш.)
укаро́чаную укаро́чанае укаро́чаныя (неадуш.)
укаро́чаных (адуш.)
Т. укаро́чаным укаро́чанай
укаро́чанаю
укаро́чаным укаро́чанымі
М. укаро́чаным укаро́чанай укаро́чаным укаро́чаных

Кароткая форма: укаро́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укаро́чвальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаро́чвальны укаро́чвальная укаро́чвальнае укаро́чвальныя
Р. укаро́чвальнага укаро́чвальнай
укаро́чвальнае
укаро́чвальнага укаро́чвальных
Д. укаро́чвальнаму укаро́чвальнай укаро́чвальнаму укаро́чвальным
В. укаро́чвальны (неадуш.)
укаро́чвальнага (адуш.)
укаро́чвальную укаро́чвальнае укаро́чвальныя (неадуш.)
укаро́чвальных (адуш.)
Т. укаро́чвальным укаро́чвальнай
укаро́чвальнаю
укаро́чвальным укаро́чвальнымі
М. укаро́чвальным укаро́чвальнай укаро́чвальным укаро́чвальных

Крыніцы: piskunou2012.