укаро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укаро́чваю укаро́чваем
2-я ас. укаро́чваеш укаро́чваеце
3-я ас. укаро́чвае укаро́чваюць
Прошлы час
м. укаро́чваў укаро́чвалі
ж. укаро́чвала
н. укаро́чвала
Загадны лад
2-я ас. укаро́чвай укаро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укаро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)