укаро́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укаро́чаны укаро́чаная укаро́чанае укаро́чаныя
Р. укаро́чанага укаро́чанай
укаро́чанае
укаро́чанага укаро́чаных
Д. укаро́чанаму укаро́чанай укаро́чанаму укаро́чаным
В. укаро́чаны (неадуш.)
укаро́чанага (адуш.)
укаро́чаную укаро́чанае укаро́чаныя (неадуш.)
укаро́чаных (адуш.)
Т. укаро́чаным укаро́чанай
укаро́чанаю
укаро́чаным укаро́чанымі
М. укаро́чаным укаро́чанай укаро́чаным укаро́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)