разукамплектава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разукамплекту́ю |
разукамплекту́ем |
| 2-я ас. |
разукамплекту́еш |
разукамплекту́еце |
| 3-я ас. |
разукамплекту́е |
разукамплекту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разукамплектава́ў |
разукамплектава́лі |
| ж. |
разукамплектава́ла |
| н. |
разукамплектава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разукамплекту́й |
разукамплекту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разукамплектава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
разукамплекто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разукамплекто́ўванне |
| Р. |
разукамплекто́ўвання |
| Д. |
разукамплекто́ўванню |
| В. |
разукамплекто́ўванне |
| Т. |
разукамплекто́ўваннем |
| М. |
разукамплекто́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
разукамплекто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разукамплекто́ўваецца |
разукамплекто́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разукамплекто́ўваўся |
разукамплекто́ўваліся |
| ж. |
разукамплекто́ўвалася |
| н. |
разукамплекто́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разукамплекто́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
разукамплекто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разукамплекто́ўваю |
разукамплекто́ўваем |
| 2-я ас. |
разукамплекто́ўваеш |
разукамплекто́ўваеце |
| 3-я ас. |
разукамплекто́ўвае |
разукамплекто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разукамплекто́ўваў |
разукамплекто́ўвалі |
| ж. |
разукамплекто́ўвала |
| н. |
разукамплекто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разукамплекто́ўвай |
разукамплекто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разукамплекто́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
разумава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разумава́льнік |
разумава́льнікі |
| Р. |
разумава́льніка |
разумава́льнікаў |
| Д. |
разумава́льніку |
разумава́льнікам |
| В. |
разумава́льніка |
разумава́льнікаў |
| Т. |
разумава́льнікам |
разумава́льнікамі |
| М. |
разумава́льніку |
разумава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
разумава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разумава́нне |
| Р. |
разумава́ння |
| Д. |
разумава́нню |
| В. |
разумава́нне |
| Т. |
разумава́ннем |
| М. |
разумава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
разумава́ць
‘разумнічаць, мудраваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разуму́ю |
разуму́ем |
| 2-я ас. |
разуму́еш |
разуму́еце |
| 3-я ас. |
разуму́е |
разуму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разумава́ў |
разумава́лі |
| ж. |
разумава́ла |
| н. |
разумава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разуму́й |
разуму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разуму́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разуме́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разуме́ласць |
| Р. |
разуме́ласці |
| Д. |
разуме́ласці |
| В. |
разуме́ласць |
| Т. |
разуме́ласцю |
| М. |
разуме́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
разуме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разуме́нне |
| Р. |
разуме́ння |
| Д. |
разуме́нню |
| В. |
разуме́нне |
| Т. |
разуме́ннем |
| М. |
разуме́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разуме́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разуме́ецца |
разуме́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разуме́ўся |
разуме́ліся |
| ж. |
разуме́лася |
| н. |
разуме́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.