разумава́ць

‘разумнічаць, мудраваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разуму́ю разуму́ем
2-я ас. разуму́еш разуму́еце
3-я ас. разуму́е разуму́юць
Прошлы час
м. разумава́ў разумава́лі
ж. разумава́ла
н. разумава́ла
Загадны лад
2-я ас. разуму́й разуму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разуму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)