разумава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| разумава́льнік | разумава́льнікі | |
| разумава́льніка | разумава́льнікаў | |
| разумава́льніку | разумава́льнікам | |
| разумава́льніка | разумава́льнікаў | |
| разумава́льнікам | разумава́льнікамі | |
| разумава́льніку | разумава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)