натурбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
натурбу́юся |
натурбу́емся |
2-я ас. |
натурбу́ешся |
натурбу́ецеся |
3-я ас. |
натурбу́ецца |
натурбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
натурбава́ўся |
натурбава́ліся |
ж. |
натурбава́лася |
н. |
натурбава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
натурбу́йся |
натурбу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
натурбава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
натурбава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
натурбу́ю |
натурбу́ем |
2-я ас. |
натурбу́еш |
натурбу́еце |
3-я ас. |
натурбу́е |
натурбу́юць |
Прошлы час |
м. |
натурбава́ў |
натурбава́лі |
ж. |
натурбава́ла |
н. |
натурбава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
натурбу́й |
натурбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
натурбава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нату́ркаць
‘папіхнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нату́ркаю |
нату́ркаем |
2-я ас. |
нату́ркаеш |
нату́ркаеце |
3-я ас. |
нату́ркае |
нату́ркаюць |
Прошлы час |
м. |
нату́ркаў |
нату́ркалі |
ж. |
нату́ркала |
н. |
нату́ркала |
Загадны лад |
2-я ас. |
нату́ркай |
нату́ркайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нату́ркаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нату́рлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нату́рлівы |
нату́рлівая |
нату́рлівае |
нату́рлівыя |
Р. |
нату́рлівага |
нату́рлівай нату́рлівае |
нату́рлівага |
нату́рлівых |
Д. |
нату́рліваму |
нату́рлівай |
нату́рліваму |
нату́рлівым |
В. |
нату́рлівы (неадуш.) нату́рлівага (адуш.) |
нату́рлівую |
нату́рлівае |
нату́рлівыя (неадуш.) нату́рлівых (адуш.) |
Т. |
нату́рлівым |
нату́рлівай нату́рліваю |
нату́рлівым |
нату́рлівымі |
М. |
нату́рлівым |
нату́рлівай |
нату́рлівым |
нату́рлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нату́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нату́рнік |
нату́рнікі |
Р. |
нату́рніка |
нату́рнікаў |
Д. |
нату́рніку |
нату́рнікам |
В. |
нату́рніка |
нату́рнікаў |
Т. |
нату́рнікам |
нату́рнікамі |
М. |
нату́рніку |
нату́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нату́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нату́рніца |
нату́рніцы |
Р. |
нату́рніцы |
нату́рніц |
Д. |
нату́рніцы |
нату́рніцам |
В. |
нату́рніцу |
нату́рніц |
Т. |
нату́рніцай нату́рніцаю |
нату́рніцамі |
М. |
нату́рніцы |
нату́рніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
нату́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нату́рны |
нату́рная |
нату́рнае |
нату́рныя |
Р. |
нату́рнага |
нату́рнай нату́рнае |
нату́рнага |
нату́рных |
Д. |
нату́рнаму |
нату́рнай |
нату́рнаму |
нату́рным |
В. |
нату́рны (неадуш.) нату́рнага (адуш.) |
нату́рную |
нату́рнае |
нату́рныя (неадуш.) нату́рных (адуш.) |
Т. |
нату́рным |
нату́рнай нату́рнаю |
нату́рным |
нату́рнымі |
М. |
нату́рным |
нату́рнай |
нату́рным |
нату́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
натурпла́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
натурпла́та |
Р. |
натурпла́ты |
Д. |
натурпла́це |
В. |
натурпла́ту |
Т. |
натурпла́тай натурпла́таю |
М. |
натурпла́це |
Крыніцы:
nazounik2008.
натурпраду́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
натурпраду́кт |
натурпраду́кты |
Р. |
натурпраду́кту |
натурпраду́ктаў |
Д. |
натурпраду́кту |
натурпраду́ктам |
В. |
натурпраду́кт |
натурпраду́кты |
Т. |
натурпраду́ктам |
натурпраду́ктамі |
М. |
натурпраду́кце |
натурпраду́ктах |
Крыніцы:
piskunou2012.