Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

натурбава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натурбу́юся натурбу́емся
2-я ас. натурбу́ешся натурбу́ецеся
3-я ас. натурбу́ецца натурбу́юцца
Прошлы час
м. натурбава́ўся натурбава́ліся
ж. натурбава́лася
н. натурбава́лася
Загадны лад
2-я ас. натурбу́йся натурбу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час натурбава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

натурбава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натурбу́ю натурбу́ем
2-я ас. натурбу́еш натурбу́еце
3-я ас. натурбу́е натурбу́юць
Прошлы час
м. натурбава́ў натурбава́лі
ж. натурбава́ла
н. натурбава́ла
Загадны лад
2-я ас. натурбу́й натурбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час натурбава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

нату́ркаць

‘папіхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нату́ркаю нату́ркаем
2-я ас. нату́ркаеш нату́ркаеце
3-я ас. нату́ркае нату́ркаюць
Прошлы час
м. нату́ркаў нату́ркалі
ж. нату́ркала
н. нату́ркала
Загадны лад
2-я ас. нату́ркай нату́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нату́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

нату́рліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нату́рліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

нату́рлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нату́рлівы нату́рлівая нату́рлівае нату́рлівыя
Р. нату́рлівага нату́рлівай
нату́рлівае
нату́рлівага нату́рлівых
Д. нату́рліваму нату́рлівай нату́рліваму нату́рлівым
В. нату́рлівы (неадуш.)
нату́рлівага (адуш.)
нату́рлівую нату́рлівае нату́рлівыя (неадуш.)
нату́рлівых (адуш.)
Т. нату́рлівым нату́рлівай
нату́рліваю
нату́рлівым нату́рлівымі
М. нату́рлівым нату́рлівай нату́рлівым нату́рлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нату́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нату́рнік нату́рнікі
Р. нату́рніка нату́рнікаў
Д. нату́рніку нату́рнікам
В. нату́рніка нату́рнікаў
Т. нату́рнікам нату́рнікамі
М. нату́рніку нату́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

нату́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нату́рніца нату́рніцы
Р. нату́рніцы нату́рніц
Д. нату́рніцы нату́рніцам
В. нату́рніцу нату́рніц
Т. нату́рніцай
нату́рніцаю
нату́рніцамі
М. нату́рніцы нату́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

нату́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нату́рны нату́рная нату́рнае нату́рныя
Р. нату́рнага нату́рнай
нату́рнае
нату́рнага нату́рных
Д. нату́рнаму нату́рнай нату́рнаму нату́рным
В. нату́рны (неадуш.)
нату́рнага (адуш.)
нату́рную нату́рнае нату́рныя (неадуш.)
нату́рных (адуш.)
Т. нату́рным нату́рнай
нату́рнаю
нату́рным нату́рнымі
М. нату́рным нату́рнай нату́рным нату́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

натурпла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. натурпла́та
Р. натурпла́ты
Д. натурпла́це
В. натурпла́ту
Т. натурпла́тай
натурпла́таю
М. натурпла́це

Крыніцы: nazounik2008.

натурпраду́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. натурпраду́кт натурпраду́кты
Р. натурпраду́кту натурпраду́ктаў
Д. натурпраду́кту натурпраду́ктам
В. натурпраду́кт натурпраду́кты
Т. натурпраду́ктам натурпраду́ктамі
М. натурпраду́кце натурпраду́ктах

Крыніцы: piskunou2012.