нату́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нату́рніца | нату́рніцы | |
| нату́рніцы | нату́рніц | |
| нату́рніцы | нату́рніцам | |
| нату́рніцу | нату́рніц | |
| нату́рніцай нату́рніцаю |
нату́рніцамі | |
| нату́рніцы | нату́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)