натурбава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натурбу́ю натурбу́ем
2-я ас. натурбу́еш натурбу́еце
3-я ас. натурбу́е натурбу́юць
Прошлы час
м. натурбава́ў натурбава́лі
ж. натурбава́ла
н. натурбава́ла
Загадны лад
2-я ас. натурбу́й натурбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час натурбава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)