нату́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нату́рнік | нату́рнікі | |
| нату́рніка | нату́рнікаў | |
| нату́рніку | нату́рнікам | |
| нату́рніка | нату́рнікаў | |
| нату́рнікам | нату́рнікамі | |
| нату́рніку | нату́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)