Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

ве́льбіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ве́льблюся ве́льбімся
2-я ас. ве́льбішся ве́льбіцеся
3-я ас. ве́льбіцца ве́льбяцца
Прошлы час
м. ве́льбіўся ве́льбіліся
ж. ве́льбілася
н. ве́льбілася
Загадны лад
2-я ас. ве́льбіся ве́льбіцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́льбячыся

Крыніцы: piskunou2012.

ве́льбіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ве́льблю ве́льбім
2-я ас. ве́льбіш ве́льбіце
3-я ас. ве́льбіць ве́льбяць
Прошлы час
м. ве́льбіў ве́льбілі
ж. ве́льбіла
н. ве́льбіла
Загадны лад
2-я ас. ве́льбі ве́льбіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́льбячы

Крыніцы: piskunou2012.

вельбо́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вельбо́т вельбо́ты
Р. вельбо́та вельбо́таў
Д. вельбо́ту вельбо́там
В. вельбо́т вельбо́ты
Т. вельбо́там вельбо́тамі
М. вельбо́це вельбо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вельбо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вельбо́тны вельбо́тная вельбо́тнае вельбо́тныя
Р. вельбо́тнага вельбо́тнай
вельбо́тнае		 вельбо́тнага вельбо́тных
Д. вельбо́тнаму вельбо́тнай вельбо́тнаму вельбо́тным
В. вельбо́тны (неадуш.)
вельбо́тнага (адуш.)		 вельбо́тную вельбо́тнае вельбо́тныя (неадуш.)
вельбо́тных (адуш.)
Т. вельбо́тным вельбо́тнай
вельбо́тнаю		 вельбо́тным вельбо́тнымі
М. вельбо́тным вельбо́тнай вельбо́тным вельбо́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Вельбуто́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вельбуто́ва
Р. Вельбуто́ва
Д. Вельбуто́ву
В. Вельбуто́ва
Т. Вельбуто́вам
М. Вельбуто́ве

вельве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вельве́т
Р. вельве́ту
Д. вельве́ту
В. вельве́т
Т. вельве́там
М. вельве́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вельве́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вельве́тавы вельве́тавая вельве́тавае вельве́тавыя
Р. вельве́тавага вельве́тавай
вельве́тавае		 вельве́тавага вельве́тавых
Д. вельве́таваму вельве́тавай вельве́таваму вельве́тавым
В. вельве́тавы (неадуш.)
вельве́тавага (адуш.)		 вельве́тавую вельве́тавае вельве́тавыя (неадуш.)
вельве́тавых (адуш.)
Т. вельве́тавым вельве́тавай
вельве́таваю		 вельве́тавым вельве́тавымі
М. вельве́тавым вельве́тавай вельве́тавым вельве́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вельвето́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вельвето́н вельвето́ны
Р. вельвето́ну вельвето́наў
Д. вельвето́ну вельвето́нам
В. вельвето́н вельвето́ны
Т. вельвето́нам вельвето́намі
М. вельвето́не вельвето́нах

Крыніцы: piskunou2012.

вельвеці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вельвеці́н
Р. вельвеці́ну
Д. вельвеці́ну
В. вельвеці́н
Т. вельвеці́нам
М. вельвеці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вельвеці́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вельвеці́навы вельвеці́навая вельвеці́навае вельвеці́навыя
Р. вельвеці́навага вельвеці́навай
вельвеці́навае		 вельвеці́навага вельвеці́навых
Д. вельвеці́наваму вельвеці́навай вельвеці́наваму вельвеці́навым
В. вельвеці́навы (неадуш.)
вельвеці́навага (адуш.)		 вельвеці́навую вельвеці́навае вельвеці́навыя (неадуш.)
вельвеці́навых (адуш.)
Т. вельвеці́навым вельвеці́навай
вельвеці́наваю		 вельвеці́навым вельвеці́навымі
М. вельвеці́навым вельвеці́навай вельвеці́навым вельвеці́навых

Крыніцы: piskunou2012.