вельбо́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вельбо́т | вельбо́ты | |
вельбо́та | вельбо́таў | |
вельбо́ту | вельбо́там | |
вельбо́т | вельбо́ты | |
вельбо́там | вельбо́тамі | |
вельбо́це | вельбо́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)