укалы́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укалы́млю |
укалы́мім |
| 2-я ас. |
укалы́міш |
укалы́міце |
| 3-я ас. |
укалы́міць |
укалы́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
укалы́міў |
укалы́мілі |
| ж. |
укалы́міла |
| н. |
укалы́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
укалы́м |
укалы́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
укалы́міўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
укалыха́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укалыха́ны |
укалыха́ная |
укалыха́нае |
укалыха́ныя |
| Р. |
укалыха́нага |
укалыха́най укалыха́нае |
укалыха́нага |
укалыха́ных |
| Д. |
укалыха́наму |
укалыха́най |
укалыха́наму |
укалыха́ным |
| В. |
укалыха́ны (неадуш.) укалыха́нага (адуш.) |
укалыха́ную |
укалыха́нае |
укалыха́ныя (неадуш.) укалыха́ных (адуш.) |
| Т. |
укалыха́ным |
укалыха́най укалыха́наю |
укалыха́ным |
укалыха́нымі |
| М. |
укалыха́ным |
укалыха́най |
укалыха́ным |
укалыха́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалыха́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укалыха́ны |
укалыха́ная |
укалыха́нае |
укалыха́ныя |
| Р. |
укалыха́нага |
укалыха́най укалыха́нае |
укалыха́нага |
укалыха́ных |
| Д. |
укалыха́наму |
укалыха́най |
укалыха́наму |
укалыха́ным |
| В. |
укалыха́ны (неадуш.) укалыха́нага (адуш.) |
укалыха́ную |
укалыха́нае |
укалыха́ныя (неадуш.) укалыха́ных (адуш.) |
| Т. |
укалыха́ным |
укалыха́най укалыха́наю |
укалыха́ным |
укалыха́нымі |
| М. |
укалыха́ным |
укалыха́най |
укалыха́ным |
укалыха́ных |
Кароткая форма: укалыха́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалыха́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укалышу́ся |
укалы́шамся |
| 2-я ас. |
укалы́шашся |
укалы́шацеся |
| 3-я ас. |
укалы́шацца |
укалы́шуцца |
| Прошлы час |
| м. |
укалыха́ўся |
укалыха́ліся |
| ж. |
укалыха́лася |
| н. |
укалыха́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
укалышы́ся |
укалышы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
укалыха́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалыха́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укалышу́ |
укалы́шам |
| 2-я ас. |
укалы́шаш |
укалы́шаце |
| 3-я ас. |
укалы́ша |
укалы́шуць |
| Прошлы час |
| м. |
укалыха́ў |
укалыха́лі |
| ж. |
укалыха́ла |
| н. |
укалыха́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
укалыха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укалы́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
укалы́хванне |
| Р. |
укалы́хвання |
| Д. |
укалы́хванню |
| В. |
укалы́хванне |
| Т. |
укалы́хваннем |
| М. |
укалы́хванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укалы́хвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укалы́хваюся |
укалы́хваемся |
| 2-я ас. |
укалы́хваешся |
укалы́хваецеся |
| 3-я ас. |
укалы́хваецца |
укалы́хваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
укалы́хваўся |
укалы́хваліся |
| ж. |
укалы́хвалася |
| н. |
укалы́хвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
укалы́хваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалы́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укалы́хваю |
укалы́хваем |
| 2-я ас. |
укалы́хваеш |
укалы́хваеце |
| 3-я ас. |
укалы́хвае |
укалы́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
укалы́хваў |
укалы́хвалі |
| ж. |
укалы́хвала |
| н. |
укалы́хвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
укалы́хвай |
укалы́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
укалы́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
укаменава́ць
‘пабіць каго-небудзь камянямі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
укамяну́ю |
укамяну́ем |
| 2-я ас. |
укамяну́еш |
укамяну́еце |
| 3-я ас. |
укамяну́е |
укамяну́юць |
| Прошлы час |
| м. |
укаменава́ў |
укаменава́лі |
| ж. |
укаменава́ла |
| н. |
укаменава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
укамяну́й |
укамяну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
укаменава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
укампанава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укампанава́ны |
укампанава́ная |
укампанава́нае |
укампанава́ныя |
| Р. |
укампанава́нага |
укампанава́най укампанава́нае |
укампанава́нага |
укампанава́ных |
| Д. |
укампанава́наму |
укампанава́най |
укампанава́наму |
укампанава́ным |
| В. |
укампанава́ны (неадуш.) укампанава́нага (адуш.) |
укампанава́ную |
укампанава́нае |
укампанава́ныя (неадуш.) укампанава́ных (адуш.) |
| Т. |
укампанава́ным |
укампанава́най укампанава́наю |
укампанава́ным |
укампанава́нымі |
| М. |
укампанава́ным |
укампанава́най |
укампанава́ным |
укампанава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.