аднапа́расткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднапа́расткавы |
аднапа́расткавая |
аднапа́расткавае |
аднапа́расткавыя |
| Р. |
аднапа́расткавага |
аднапа́расткавай аднапа́расткавае |
аднапа́расткавага |
аднапа́расткавых |
| Д. |
аднапа́расткаваму |
аднапа́расткавай |
аднапа́расткаваму |
аднапа́расткавым |
| В. |
аднапа́расткавы (неадуш.) аднапа́расткавага (адуш.) |
аднапа́расткавую |
аднапа́расткавае |
аднапа́расткавыя (неадуш.) аднапа́расткавых (адуш.) |
| Т. |
аднапа́расткавым |
аднапа́расткавай аднапа́расткаваю |
аднапа́расткавым |
аднапа́расткавымі |
| М. |
аднапа́расткавым |
аднапа́расткавай |
аднапа́расткавым |
аднапа́расткавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аднапарты́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аднапарты́йка |
аднапарты́йкі |
| Р. |
аднапарты́йкі |
аднапарты́ек |
| Д. |
аднапарты́йцы |
аднапарты́йкам |
| В. |
аднапарты́йку |
аднапарты́ек |
| Т. |
аднапарты́йкай аднапарты́йкаю |
аднапарты́йкамі |
| М. |
аднапарты́йцы |
аднапарты́йках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аднапарты́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аднапарты́йнасць |
| Р. |
аднапарты́йнасці |
| Д. |
аднапарты́йнасці |
| В. |
аднапарты́йнасць |
| Т. |
аднапарты́йнасцю |
| М. |
аднапарты́йнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аднапарты́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднапарты́йны |
аднапарты́йная |
аднапарты́йнае |
аднапарты́йныя |
| Р. |
аднапарты́йнага |
аднапарты́йнай аднапарты́йнае |
аднапарты́йнага |
аднапарты́йных |
| Д. |
аднапарты́йнаму |
аднапарты́йнай |
аднапарты́йнаму |
аднапарты́йным |
| В. |
аднапарты́йны (неадуш.) аднапарты́йнага (адуш.) |
аднапарты́йную |
аднапарты́йнае |
аднапарты́йныя (неадуш.) аднапарты́йных (адуш.) |
| Т. |
аднапарты́йным |
аднапарты́йнай аднапарты́йнаю |
аднапарты́йным |
аднапарты́йнымі |
| М. |
аднапарты́йным |
аднапарты́йнай |
аднапарты́йным |
аднапарты́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аднапла́навасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аднапла́навасць |
| Р. |
аднапла́навасці |
| Д. |
аднапла́навасці |
| В. |
аднапла́навасць |
| Т. |
аднапла́навасцю |
| М. |
аднапла́навасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аднапла́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднапла́навы |
аднапла́навая |
аднапла́навае |
аднапла́навыя |
| Р. |
аднапла́навага |
аднапла́навай аднапла́навае |
аднапла́навага |
аднапла́навых |
| Д. |
аднапла́наваму |
аднапла́навай |
аднапла́наваму |
аднапла́навым |
| В. |
аднапла́навы (неадуш.) аднапла́навага (адуш.) |
аднапла́навую |
аднапла́навае |
аднапла́навыя (неадуш.) аднапла́навых (адуш.) |
| Т. |
аднапла́навым |
аднапла́навай аднапла́наваю |
аднапла́навым |
аднапла́навымі |
| М. |
аднапла́навым |
аднапла́навай |
аднапла́навым |
аднапла́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
аднапле́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднапле́чы |
аднапле́чая |
аднапле́чае |
аднапле́чыя |
| Р. |
аднапле́чага |
аднапле́чай аднапле́чае |
аднапле́чага |
аднапле́чых |
| Д. |
аднапле́чаму |
аднапле́чай |
аднапле́чаму |
аднапле́чым |
| В. |
аднапле́чы (неадуш.) аднапле́чага (адуш.) |
аднапле́чую |
аднапле́чае |
аднапле́чыя (неадуш.) аднапле́чых (адуш.) |
| Т. |
аднапле́чым |
аднапле́чай аднапле́чаю |
аднапле́чым |
аднапле́чымі |
| М. |
аднапле́чым |
аднапле́чай |
аднапле́чым |
аднапле́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.