пагле́дзець
‘пагледзець каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пагле́джу |
пагле́дзім |
2-я ас. |
пагле́дзіш |
пагле́дзіце |
3-я ас. |
пагле́дзіць |
пагле́дзяць |
Прошлы час |
м. |
пагле́дзеў |
пагле́дзелі |
ж. |
пагле́дзела |
н. |
пагле́дзела |
Загадны лад |
2-я ас. |
пагле́дзь |
пагле́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пагле́дзеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
паглу́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паглу́м |
Р. |
паглу́му |
Д. |
паглу́му |
В. |
паглу́м |
Т. |
паглу́мам |
М. |
паглу́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
паглумі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паглумлю́ся |
паглу́мімся |
2-я ас. |
паглу́мішся |
паглу́міцеся |
3-я ас. |
паглу́міцца |
паглу́мяцца |
Прошлы час |
м. |
паглумі́ўся |
паглумі́ліся |
ж. |
паглумі́лася |
н. |
паглумі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
паглумі́ся |
паглумі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паглумі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паглумі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паглумлю́ |
паглу́мім |
2-я ас. |
паглу́міш |
паглу́міце |
3-я ас. |
паглу́міць |
паглу́мяць |
Прошлы час |
м. |
паглумі́ў |
паглумі́лі |
ж. |
паглумі́ла |
н. |
паглумі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паглумі́ |
паглумі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паглумі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паглумле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паглумле́нне |
Р. |
паглумле́ння |
Д. |
паглумле́нню |
В. |
паглумле́нне |
Т. |
паглумле́ннем |
М. |
паглумле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
паглу́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паглу́мнік |
паглу́мнікі |
Р. |
паглу́мніка |
паглу́мнікаў |
Д. |
паглу́мніку |
паглу́мнікам |
В. |
паглу́мніка |
паглу́мнікаў |
Т. |
паглу́мнікам |
паглу́мнікамі |
М. |
паглу́мніку |
паглу́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паглупава́ць
‘падурэць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паглупу́ю |
паглупу́ем |
2-я ас. |
паглупу́еш |
паглупу́еце |
3-я ас. |
паглупу́е |
паглупу́юць |
Прошлы час |
м. |
паглупава́ў |
паглупава́лі |
ж. |
паглупава́ла |
н. |
паглупава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паглупу́й |
паглупу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паглупава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
паглу́хнуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
паглу́хнем |
2-я ас. |
- |
паглу́хнеце |
3-я ас. |
- |
паглу́хнуць |
Прошлы час |
м. |
паглу́х |
паглу́хлі |
ж. |
паглу́хла |
н. |
паглу́хла |
Загадны лад |
2-я ас. |
- |
паглу́хніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паглу́хшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паглушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паглушу́ |
паглу́шым |
2-я ас. |
паглу́шыш |
паглу́шыце |
3-я ас. |
паглу́шыць |
паглу́шаць |
Прошлы час |
м. |
паглушы́ў |
паглушы́лі |
ж. |
паглушы́ла |
н. |
паглушы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паглушы́ |
паглушы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паглушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паглушэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паглушэ́ю |
паглушэ́ем |
2-я ас. |
паглушэ́еш |
паглушэ́еце |
3-я ас. |
паглушэ́е |
паглушэ́юць |
Прошлы час |
м. |
паглушэ́ў |
паглушэ́лі |
ж. |
паглушэ́ла |
н. |
паглушэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паглушэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.