паглупава́ць

‘падурэць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паглупу́ю паглупу́ем
2-я ас. паглупу́еш паглупу́еце
3-я ас. паглупу́е паглупу́юць
Прошлы час
м. паглупава́ў паглупава́лі
ж. паглупава́ла
н. паглупава́ла
Загадны лад
2-я ас. паглупу́й паглупу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паглупава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)