паглу́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паглу́мнік | паглу́мнікі | |
| паглу́мніка | паглу́мнікаў | |
| паглу́мніку | паглу́мнікам | |
| паглу́мніка | паглу́мнікаў | |
| паглу́мнікам | паглу́мнікамі | |
| паглу́мніку | паглу́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)