Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

вертэбранеўрало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вертэбранеўрало́гія
Р. вертэбранеўрало́гіі
Д. вертэбранеўрало́гіі
В. вертэбранеўрало́гію
Т. вертэбранеўрало́гіяй
вертэбранеўрало́гіяю
М. вертэбранеўрало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

вертэбро́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вертэбро́лаг вертэбро́лагі
Р. вертэбро́лага вертэбро́лагаў
Д. вертэбро́лагу вертэбро́лагам
В. вертэбро́лага вертэбро́лагаў
Т. вертэбро́лагам вертэбро́лагамі
М. вертэбро́лагу вертэбро́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ртэкс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ртэкс ве́ртэксы
Р. ве́ртэкса ве́ртэксаў
Д. ве́ртэксу ве́ртэксам
В. ве́ртэкс ве́ртэксы
Т. ве́ртэксам ве́ртэксамі
М. ве́ртэксе ве́ртэксах

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ртэраўскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ртэраўскі ве́ртэраўская ве́ртэраўскае ве́ртэраўскія
Р. ве́ртэраўскага ве́ртэраўскай
ве́ртэраўскае		 ве́ртэраўскага ве́ртэраўскіх
Д. ве́ртэраўскаму ве́ртэраўскай ве́ртэраўскаму ве́ртэраўскім
В. ве́ртэраўскі (неадуш.)
ве́ртэраўскага (адуш.)		 ве́ртэраўскую ве́ртэраўскае ве́ртэраўскія (неадуш.)
ве́ртэраўскіх (адуш.)
Т. ве́ртэраўскім ве́ртэраўскай
ве́ртэраўскаю		 ве́ртэраўскім ве́ртэраўскімі
М. ве́ртэраўскім ве́ртэраўскай ве́ртэраўскім ве́ртэраўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ртэраўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́ртэраўскі ве́ртэраўская ве́ртэраўскае ве́ртэраўскія
Р. ве́ртэраўскага ве́ртэраўскай
ве́ртэраўскае		 ве́ртэраўскага ве́ртэраўскіх
Д. ве́ртэраўскаму ве́ртэраўскай ве́ртэраўскаму ве́ртэраўскім
В. ве́ртэраўскі (неадуш.)
ве́ртэраўскага (адуш.)		 ве́ртэраўскую ве́ртэраўскае ве́ртэраўскія (неадуш.)
ве́ртэраўскіх (адуш.)
Т. ве́ртэраўскім ве́ртэраўскай
ве́ртэраўскаю		 ве́ртэраўскім ве́ртэраўскімі
М. ве́ртэраўскім ве́ртэраўскай ве́ртэраўскім ве́ртэраўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Верусіно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Верусіно́
Р. Верусіна́
Д. Верусіну́
В. Верусіно́
Т. Верусіно́м
М. Верусіне́

ве́руючая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ве́руючая ве́руючыя
Р. ве́руючай ве́руючых
Д. ве́руючай ве́руючым
В. ве́руючую ве́руючых
Т. ве́руючай
ве́руючаю		 ве́руючымі
М. ве́руючай ве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

веруючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веруючы веруючая веруючае веруючыя
Р. веруючага веруючай
веруючае		 веруючага веруючых
Д. веруючаму веруючай веруючаму веруючым
В. веруючы
веруючага		 веруючую веруючае веруючыя
Т. веруючым веруючай
веруючаю		 веруючым веруючымі
М. веруючым веруючай веруючым веруючых

ве́руючы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. ве́руючы ве́руючыя
Р. ве́руючага ве́руючых
Д. ве́руючаму ве́руючым
В. ве́руючага ве́руючых
Т. ве́руючым ве́руючымі
М. ве́руючым ве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

веруючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веруючы веруючая веруючае веруючыя
Р. веруючага веруючай
веруючае		 веруючага веруючых
Д. веруючаму веруючай веруючаму веруючым
В. веруючы
веруючага		 веруючую веруючае веруючыя
Т. веруючым веруючай
веруючаю		 веруючым веруючымі
М. веруючым веруючай веруючым веруючых