аўтагужавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтагужавы́ |
аўтагужава́я |
аўтагужаво́е |
аўтагужавы́я |
Р. |
аўтагужаво́га |
аўтагужаво́й аўтагужаво́е |
аўтагужаво́га |
аўтагужавы́х |
Д. |
аўтагужаво́му |
аўтагужаво́й |
аўтагужаво́му |
аўтагужавы́м |
В. |
аўтагужавы́ (неадуш.) аўтагужаво́га (адуш.) |
аўтагужаву́ю |
аўтагужаво́е |
аўтагужавы́я (неадуш.) аўтагужавы́х (адуш.) |
Т. |
аўтагужавы́м |
аўтагужаво́й аўтагужаво́ю |
аўтагужавы́м |
аўтагужавы́мі |
М. |
аўтагужавы́м |
аўтагужаво́й |
аўтагужавы́м |
аўтагужавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтагурто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтагурто́к |
аўтагурткі́ |
Р. |
аўтагуртка́ |
аўтагуртко́ў |
Д. |
аўтагуртку́ |
аўтагуртка́м |
В. |
аўтагурто́к |
аўтагурткі́ |
Т. |
аўтагуртко́м |
аўтагуртка́мі |
М. |
аўтагуртку́ |
аўтагуртка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтадаве́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтадаве́днік |
аўтадаве́днікі |
Р. |
аўтадаве́дніка |
аўтадаве́днікаў |
Д. |
аўтадаве́дніку |
аўтадаве́днікам |
В. |
аўтадаве́днік |
аўтадаве́днікі |
Т. |
аўтадаве́днікам |
аўтадаве́днікамі |
М. |
аўтадаве́дніку |
аўтадаве́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтадае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтадае́нне |
Р. |
аўтадае́ння |
Д. |
аўтадае́нню |
В. |
аўтадае́нне |
Т. |
аўтадае́ннем |
М. |
аўтадае́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтадазво́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтадазво́н |
Р. |
аўтадазво́ну |
Д. |
аўтадазво́ну |
В. |
аўтадазво́н |
Т. |
аўтадазво́нам |
М. |
аўтадазво́не |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
аўтадаі́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтадаі́лка |
аўтадаі́лкі |
Р. |
аўтадаі́лкі |
аўтадаі́лак |
Д. |
аўтадаі́лцы |
аўтадаі́лкам |
В. |
аўтадаі́лку |
аўтадаі́лкі |
Т. |
аўтадаі́лкай аўтадаі́лкаю |
аўтадаі́лкамі |
М. |
аўтадаі́лцы |
аўтадаі́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтадаро́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтадаро́га |
аўтадаро́гі |
Р. |
аўтадаро́гі |
аўтадаро́г |
Д. |
аўтадаро́зе |
аўтадаро́гам |
В. |
аўтадаро́гу |
аўтадаро́гі |
Т. |
аўтадаро́гай аўтадаро́гаю |
аўтадаро́гамі |
М. |
аўтадаро́зе |
аўтадаро́гах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтадаро́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтадаро́жнік |
аўтадаро́жнікі |
Р. |
аўтадаро́жніка |
аўтадаро́жнікаў |
Д. |
аўтадаро́жніку |
аўтадаро́жнікам |
В. |
аўтадаро́жніка |
аўтадаро́жнікаў |
Т. |
аўтадаро́жнікам |
аўтадаро́жнікамі |
М. |
аўтадаро́жніку |
аўтадаро́жніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтадаро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтадаро́жны |
аўтадаро́жная |
аўтадаро́жнае |
аўтадаро́жныя |
Р. |
аўтадаро́жнага |
аўтадаро́жнай аўтадаро́жнае |
аўтадаро́жнага |
аўтадаро́жных |
Д. |
аўтадаро́жнаму |
аўтадаро́жнай |
аўтадаро́жнаму |
аўтадаро́жным |
В. |
аўтадаро́жны (неадуш.) аўтадаро́жнага (адуш.) |
аўтадаро́жную |
аўтадаро́жнае |
аўтадаро́жныя (неадуш.) аўтадаро́жных (адуш.) |
Т. |
аўтадаро́жным |
аўтадаро́жнай аўтадаро́жнаю |
аўтадаро́жным |
аўтадаро́жнымі |
М. |
аўтадаро́жным |
аўтадаро́жнай |
аўтадаро́жным |
аўтадаро́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтадафэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтадафэ́ |
аўтадафэ́ |
Р. |
аўтадафэ́ |
аўтадафэ́ |
Д. |
аўтадафэ́ |
аўтадафэ́ |
В. |
аўтадафэ́ |
аўтадафэ́ |
Т. |
аўтадафэ́ |
аўтадафэ́ |
М. |
аўтадафэ́ |
аўтадафэ́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.